یادداشتی به قلم فرشاد مهدی پور
وقتی ذکر میگفت و در حلقه ذاکرین مینشست، شمرده و شمرده، بیتحرک و حرکتی. آرام و با طمانیه. ذکرهای طولانی گفته میشد و آیتالله دورها را نگاه میکرد، رو به زمین و نقطهای ناشناخته. گویی مرزهایی در حال بازشدن بود و حجابهایی در مرز گشودهشدن
کد خبر: ۵۶۱۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۱/۱۲/۰۵
عقیق منتشر می کند
کد خبر: ۵۵۸۰ تاریخ انتشار : ۱۳۹۱/۱۲/۰۳