انسان - صفحه 37

همان‌گونه که غیبت‌کننده در یک لحظه، آبرویى را که مؤمن سال‏‌ها به دست آمده مى‌‏ریزد، خداوند هم عباداتى را که او سال‏ها بدست آورده از بین مى‏‌برد. بنابراین محو عبادات چندساله یک کیفر عادلانه است.

در آیه شریفه «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِكَةِ فَقَالَ أَنْبِئُونِي بِأَسْمَاءِ هَؤُلَاءِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ» اشاره به این است که کمال خلقت در وجود بشر است و چون کمال خلقت در وجود انسان است توانست همه مراتب بالاتری را ماهیت انسان فرابگیرد و این نکته مهمی است. در معراج؛ همان انسان که ملائک در ابتدای کار راهنمایش بود، به مراتبی می‌رسد که دیگر به گرد پای انسان نمی رسد. چراکه خداوند علم اسماء را در اختیار ماهیت انسان قرار داد و او از این طریق می‌تواند مراتب بالاتری را در دست گیرد.