بهرام پور با اشاره به تفسیر «یا ایهاالذین آمنوا اتقوا الله» گفت: این آیه خطابش به مومنان است «و عملوالصالحات» هم ندارد. در این آیه خداوند از مومنان می خواهد آنچه را به آن ایمان آورده اند به کار بندند. به مومن می گوید تو که ایمان و باور داری که مثلا اگر به کسی مدیون باشی تا آخرین قطره اش را از تو می گیرند، این دستور را به کار ببند و از دین دیگران بیرون بیا.
صاحب تفسیر مبین با بیان این که ایمان مقام ایدئولوژی و باور است و تقوا مقام اجرای ایدئولوژی عنوان کرد: در آیه بعدی خداوند خطاب به مومنان می فرماید: آمِنوا. فرق این دو آیه این است که در آیه اول معلوم است که کسانی که مخاطب آیه هستند در ایمانشان هیچ خللی وجود ندارد. اما آیه دوم خطابش با کسانی است که ایمانشان مشکل دارد و در ایمان ضعیف هستند. لذا آن ها را دعوت می کند به تقویت ایمان.
وی با اشاره به اهمیت تقویت ایمان گفت: در محجه البیضا می فرماید: اگر یک شب در عصمت نبی مکرم اسلام به شک افتادی نخوابیده رفع کن. ممکن است بخوابی و به آن عالم منتقل شوی با روح شکسته و آلوده.