عقیق: آیت الله نوری همدانی در گفتاری در خصوص جهاد در راه خدا می فرماید: «خدای متعال از روزی که انسان را خلق کرد، حق و باطل نیز روبروی هم قرار داشتند. هر پیغمبری که از طرف خدا مبعوث شد در یک دست کتاب آسمانی و دست دیگرشان سلاح برای مبارزه و جهاد در راه پرودگار داشتند.
حضرت ابراهیم برای جهاد در یک دست، صحف و در دست دیگرشان تبر بت شکن و حضرت موسی در یک دست تورات و در دست دیگرشان عصا بود که به اژدها تبدیل شد و نبی مکرم اسلام نیز در یک دست قرآن و در دست دیگرشان شمشیر و امیرالمومنین علی (ع) نیز در یک دست نهج البلاغه و در دست دیگرشان ذوالفقار قرار داشت.
نکته مهم این است که جهاد با جنگ تفاوت دارد. جهاد یعنی کوشش در راه تقویت پایه‌های اسلام که برای اعتلای آن از مال و جان مایه می‌گذارند و در راه اعتلای اسلام ثروت و دارایی خود را مانند حضرت خدیجه خرج می‌کنند و یا با برهان و اندیشه‌های قاطعانه در مقابل لجوجان از کیان اسلام؛ جهاد دفاعی می‌کنند.
روزی امام صادق (ع) در یک مجلس پرشکوه به پای یک جوان 18 ساله (هشام بن جکم) بلند شدند و او را تکریم کردند. چون بیم داشتند که این عمل امام مورد حسادت دیگران قرار گیرد لذا بلافاصله گفتند هشام بن حکم با دست و زبان خود از ما حمایت و دین خدا را یاری کرده است.
در واقع تحرک و جنب و جوش برای اعتلای فرهنگ اسلام نوعی جهاد است. کسانی که دارای تحرک و کوشش هستند و با زبان و دست در راه حمایت ما تلاش و کوشش می‌کنند جهاد در راه خدا انجام می‌دهند.
بالاترین مرتبه جهاد، شهادت فی سبیل الله است. ائمه اطهار (ع) از جهادگران و کسانی که در مقابل فتنه‌ها خاموش نیستند تجلیل کرده‌اند. باید ارزش‌های اسلامی را با شجاعت و پررنگ‌تر قرار دهیم. در این میان عالی‌ترین درجه جهاد، شهادت درراه خدا است...»
منبع: ایسنا
۲۱۲۱۱۳
