ما در تشخیص مصلحت خودمان اشتباه میکنیم. روایات زیادی داریم «که دنیا را جای راحتی و رفاه قرار ندهید». اصلا بنا نیست دنیا این طور باشد. درخت سبز و زیبا است، پائیز خزان میشود و تمام این برگهای سبز میریزد.
به کسانی ممکن است، بیشتر بدهند به کسانی کمتر. اما همه چیز را به یک نفر نمیدهند. این را بدانید اگر چیزی به دست بیاورید، چیز دیگری را از دست میدهید. این واقعیت است!
یکی از اساتید میگوید: در مشهد از استاد بزرگوار آقا میرزا مهدی اصفهانی استفاده میبردیم. مرد بزرگی بود. اهل معنا بود. گفتیم میخواهیم به نجف برویم.
آن زمان در نجف هم اساتیدی مانند میرزا، مرحوم عراقی و ... بود. میرزا مهدی گفت نجف خوب است، اما این سفر شما باعث میشود یک چیزهایی را اینجا از دست بدهید، اما نجف از دست نمیرود صبر کنید.
گفت ما تامل نکردیم و رفتیم نجف. فکر کردیم یکی دو سال میمانیم و برمیگردیم پیش میرزا. حرکت کردیم، میرزا در مشهد فوت کرد!! خلاصه همه چیز دست ما نیست. بله اگر چیزی میدهند، چیزی میگیرند.
جام می و خون دل هر یک به کسی دادند****** در دایره قسمت اوضاع چنین باشد
منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله بروجردی
212113
