تفاوت سردار سلیمانی با ژنرالِ رضاخانی!

عقیق:موسی حقانی در گفت‌وگویی اظهار داشت: تشییع باشکوه مردم از پیکر شهیدان اسلام سردار قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس در عراق و بعد در شهر‌های مختلف ایران نشان دهنده چرایی حضور سردار در عراق در سوریه و نقاطی است که قدرت‌های استکباری در آن حضور پیدا کردند. سردار در مناطقی حضور یافت که منافع، جان و ناموس این ملت‌ها مورد تعرض قرار گرفت. سردار برای دفاع از منافع ملی و مسلمین در این کشورها حضور داشته است.

وی ادامه داد: سردار ایرانی ۴۰ سال از عمر خود را صرف جهاد با دشمن کرد. هم در جبهه‌های جنگ ایران با نیروهای بعثی حضور داشت و هم بعد از جنگ تحمیلی، در عرصه بین‌المللی علیه جبهه استکباری مقاومت کرد و دشمن را وادار به عقب‌نشینی کرد و توفیقات بزرگی در این زمینه به دست آورد.

حقانی گفت: برای آن که تلاش‌ها و مجاهدت‌های سردارانی که در انقلاب اسلامی رشد یافته‌اند، متوجه شویم باید عکس‌العمل ارتش رضاخانی را در مقابل قوای متفقین در شهریور ۱۳۲۰ بررسی کنیم تا تفاوت قدرت ایران، قبل و بعد از انقلاب مشخص شود.

وی افزود: در شهریور ۱۳۲۰ کشورمان از سوی قوای متفقین اشغال شد. نیروهای نظامی کشور‌های شوروی، انگلستان و آمریکا پایتخت کشور ایران را اشغال کردند و ارتش فربه و ناکارآمد رضاخانی که از او به عنوان ارتش مدرن و متحدالشکل یاد می‌شد، بدون هیچ مقاومتی تسلیم شد.

رئیس پژوهشکده تاریخ معاصر گفت: جالب است بدانید برخی از امرای ارتش با افتخار عقب‌نشینی خود را به اطلاع رضاخان رساندند. رضاخان بعد از فرمان ترک منازعه درصدد فرار برآمد. نه رضاخان و نه ارتش او قصد مقاومت یا مقابله با اشغالگران را نداشت. آن ارتش صرفا برای صیانت از رژیم پهلوی تاسیس شده بود نه ایران.

وی گفت:‌ یکی از امرای ارتش رضاخان در تلگرافی به رضاخان اعلام کرد: برای اینکه نیروی خود را حفظ کنیم از جبهه‌های جنگ عقب نشینی کردیم. این در حالی است که وظیفه هر نیروی نظامی، ابتدا مقابله با تهدیدات دشمن است یا اگر ارتشی عقب‌نشینی کند، این کار باید تاکتیکی باشد. یکی از امیران لشکر به رضاخان نامه می‌نویسد و می‌گوید: ای ناقابل لشکر! همیشه ۲ هزار کیلومتر از خط مقدم فاصله دارید. این در حالی است که سردار شهید قاسم سلیمانی با حضور در قلب دشمن، بزرگ‌ترین توطئه‌های آنان را در منطقه ـ که همان ظهور داعش بود ـ خنثی کرد. 

حقانی در پایان خاطرنشان کرد: سرداری را که در نیروی نظامیِ برآمده از انقلاب اسلامی تربیت شده با رفتار امیر لشکری که برای صیانت از رژیم پهلوی تربیت شده، مقایسه کنید و تفاوت را بفهمید. لشکر رضاخانی اساساً میل و اراده‌ای برای صیانت از کشور و مردم خودش نداشت.