عقیق:مرحوم آیت‌الله بهجت در اوصاف و فضائل نماز اول وقت می‌فرمایند: بعضی از اساتید اخلاق در نجف می‌گفتند: «من ضامنم کسی‌که این نمازهای پنج‌گانه را در اول وقت بخواند، به مقامات عالیه می‌رسد». خیلی کلام بزرگی است. پرسیدند: «اگر نمازهای پنج‌گانه را در اول وقت خواند، باز هم نرسید به آن مقامات عالیه، به من لعن کند!».
خیلی عجیب است! خیلی عجیب است! معلوم می‌شود این، چیزی هم نیست؛ هر کاری دارد، یکی از این نمازهای پنج‌گانه را می‌تواند در وسط آن کارها انجام دهد؛ چون اول وقت است.
در روایت هم دارد: «فضل اول وقت با غیر اول وقت، مثل فضل من (پیامبر) است بر امت». در یک روایت دیگر می‌فرماید: «مثل فضل دنیاست بر آخرت
در جایی دیگر از آیت‌الله بهجت سؤال شد: اینکه حضرت آقای قاضی فرمودند: هر کس نماز اول وقت بخواند، به مقام می‌رسد، آیا نماز با حضور قلب مراد ایشان بوده یا نه؟
حضرت آیت‌الله بهجت: نه! اگر نماز با حضور قلب (مرادشان باشد) آن‌وقت سؤال می‌کنند که چگونه نماز را بخواند؟ به چه سببی بخواند نماز کامل را؟ اینکه چیزی به دست نداد. وقتی چیزی به دست می‌دهد که بگوید مطلق نماز، مطلق نماز را کسی مقید باشد در اول وقت، به نماز عالی می‌رسد. می‌رسد خودش، تکویناً! شیئاً فشیئاً، روزبه‌روز می‌رود بالاتر.
این فیلم را ببینید...
