عقیق:حجت الاسلام حکمت حکیمی فر در گفت وگویی در استان کردستان اظهار داشت: یکی از اوصاف حضرات ائمه(ع)، وراثت یا همان ارث‌ بردن است؛ حضرات «ورثة الانبیاء» (زیارت جامعه کبیره) هستند. امام حسین(ع) که زیارتی معروفی به نام "زیارت وارث" دارند و در زیارت امام رضا (ع) نیز به ویژگی وراثت آن حضرت اشاره شده است.

مدیر مدرسه علمیه امام صادق (ع) شهرستان بیجار گفت: وراثت ائمه(ع) با وراثت های متعارف متفاوت است. وراثت های متعارف عمدتا در امور اعتباری و مادی و دنیوی است؛ مثلا ما اسم خانوادگی خود را به ارث می بریم، برخی از خصوصیات ژنتیکی به ارث می بریم، مال و اموال و برخی حقوق را به ارث می بریم، ولی وراثت ائمه، فراتر از وراثت متعارف است و وراثت جامع، عمیق، حقیقی و ابدی است، نه محدود و اعتباری و دنیوی.

 استاد حوزه علمیه استان کردستان اظهار کرد: وراثت ائمه به قدری عمق دارد که خلقاً و خُلقاً و منطقاً از هم ارث می برند، وراثت در ابعاد «بینشی» و «منشی» و «کُنشی» (افکاری، گفتاری، رفتاری و کرداری) است.

حجت الاسلام حکیمی فر عنوان کرد: اساسا همین خصوصیت وراثت را می توان مبنای معرفتی نظریه انسان (وحدت شخصیتی ائمه علیه السلام ) دانست.

مدیر مدرسه علمیه امام صادق (ع) شهرستان بیجار تصریح کرد: امام رضا (ع) از امام حسین(ع) دو ارث ویژه دارد؛ اول اینکه غربت فوق العاده (غریب ‌الغُربایی) و دوم قتل لسانی «قَتَلَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ بِالْأَیْدِی وَ الْأَلْسُنِ».

این استاد حوزه به شواهد وراثت‌های ویژه‌ امام رضا (ع) اشاره کرد و بیان داشت: این شواهد به شرح زیر می باشند:

1)غربت جغرافیایی مَدفن

2)دفن در کنار قاتل پدر، که انزل مراتب غربت است.

3) انکار امامت حضرت توسط برخی از شیعیان و نمایندگان پدر بزرگوارش و وقوع فتنه‌ واقفه.

4)دیر فرزنددار شدن حضرت؛ (البته در حکمت الهیه، چیزی دیر و زود نیست، ولی عرفاً) حضرت رضا علیه السلام ۴۶ سالشان بود و هنوز هیچ فرزندی نداشت. خیلی به حضرت زخم زبان زدند و او را «ابتر» می‌خواندند، بخصوص واقفی‌ها. نوشتند که امام رضا(ع) از شدت این اذیت‌ها، گریه کردند. امام جواد(ع) که به دنیا آمد، شد کوثر امام رضا (ع) به همین خاطر «وَ کَانَ الرضا(ع) طُولُ لَیْلَتِهِ یُنَاغِیهِ فِی مَهْدِهِ»(بحارالأنوار/ ج۵۰/ ص۱۵)- حضرت تمام شب را در کنار گهواره فرزندش می نشست و برای او لالایی می خواندند.

5) انکار فرزندی امام جواد علیه‌السلام برای حضرت توسط برخی از اقوام و خویشان(حتی برخی از برادران و عموهای امام رضا)؛ از آنجا که مادر امام جواد(ع) از قاره‌ آفریقا بوده، رنگ بدن آن حضرت سبزه مایل به سیاه بوده (حائل اللون) بوده و مانند پدرانش گندم گون نبوده است و این تاثیری وراثتی و امری طبیعی است. ولی به امام رضا(ع) گفتند: «مَا کَانَ فِینَا إِمَامٌ قَطُّ حَائِلَ اَللَّوْنِ فَقَالَ لَهُمُ اَلرِّضَا عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ هُوَ اِبْنِی!»(الکافی/ ج۱/ ص۳۲۲) غربت را ببینید! به حضرت قیافه ‌شناسی را تحمیل کردند.

زهی نادان که او خورشید تابان/به نور شمع جوید در بیابان

مدیر مدرسه علمیه امام صادق (ع) شهرستان بیجار گفت: در کافی مرحوم کلینی نوشته: «فبکی الرّضا(ع)»(همان). این اشک، اشک غربت است.

حجت الاسلام حکیمی فر با اشاره به تحمیل ولایت عهدی و پیچیدگی رفتار مأمون در قبال امام رضا علیه السلام، خاطرنشان کرد: مأمون عباسی، منافق‌ترین خلیفه در بین طواغیت عصر ائمه (ع) و مصداق «أکبر الأعداء أخفاهم مکیدةً» (مستدرک نهج‌البلاغه/ ص۱۵۷)- سرسخت‌ترین و پیچیده‌ترین دشمن- است. در حدیث است که امیرالمؤمنین فرمودند: «أضعفُ الأعداء مَن أظهرَ عداوتَه و أشدُ الأعداء اَخفاهُم مَکیدةً».

وی در ادامه سخنان خود تاکید کرد: امام رضا(ع) تحت عنوان دروغین «ولایت عهدی» به خراسان تبعید شد، تبعید همیشه بُعد مکانی نیست گاهی برعکس به شکل تقریب است. «روح را صحبت ناجنس عذابی است الیم» لذا نوشته‌اند: «قَبِلَ ولایةَ العهد من المأمون و هو باک حزین... و یسئل الله أن یعجل وفاته».

مدیر مدرسه علمیه امام صادق (ع) شهرستان بیجار گفت: ولایت عهدی، سیاست شیطانی مأمون برای قطع جریان امامت و اسلام ناب بود. مأمون به دنبال ادغام امامت و خلافت بود همانگونه که یزید به دنبال ادغام امامت و سلطنت بود. اگر نقشه شیطانی مأمون می گرفت، کار ناتمام یزید کامل می شد و اسلام مهدوم می گشت. (مأمون معاویه بنی عباس بود، به تعبیر مولا «سابعهم اعلمهم».

این استاد حوزه علمیه استان کردستان در پایان سخنان خود گفت: تعجب است از کسانی که می‌گویند، مأمون شیعه است، به حساب این نقل تاریخی که روزی مأمون از درباریان پرسید: «أ تدرون من علمنی التشیع؟... علمنیه الرشید»(نک: عیون اخبار). این نقل تاریخی حکایت از تفرعون مأمون دارد: «وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَیْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَ عُلُوًّا...».

منبع:حوزه