رازهاي مرثيه خواني(پاياني)/ به بقيه هم ميكروفون بدهيد

-102شايسته است از ذکر مراثي يا آماري که موجب انکار يا عکس العمل منفي شنوندگان مي‏شود خودداري کنيم. بويژه در مقابل شنوندگاني که کمتر از اعتقاد راسخ و ايمان بالا برخوردار هستند. مثلا در چنين مجالسي شايد لازم نباشد که بگوييم: «نوجوان کربلا حضرت قاسم - عليه‏السلام - سي و پنج نفر از دشمنان را کشت»

-103 مي‏توانيم برخي از قسمتهاي مرثيه يا اشعار و رجزهاي آن را با همان زبان عربي بخوانيم و سپس آنها را ترجمه کنيم، مگر در مواري که ترجمه‏ي آنها لازم نباشد.

-104 اگر از کلمات و جملات عربي در مرثيه خواني استفاده مي‏کنيم آنها را بطور صحيح تلفظ کنيم، بويژه در مجالسي که آشنايان به زبان عربي مانند علما و طلاب حضور دارند.

-105- اگر به زبان عربي آشنايي داريم، مراثي حضرت فاطمه‏ي زهرا - عليهاالسلام - در جلد (43) بحار الانوار و مراثي امام حسين و اصحابش -- عليهم‏السلام - در جلدهاي (44) و (45) بحار الانوار گردآوري شده‏اند.

-106اگر بعد از غذا و يا با حالت کسالت، بيماري، خستگي، عصبانيت، ناراحتي، خواب آلودگي و مانند آن مرثيه خواني نکنيم، بهتر و موثرتر است. از اين رو آرامش، سلامت و استراحت کافي پيش از مرثيه خواني را فراموش ننماييم.

-107 مي‏توان براي يادگيري مرثيه‏ها و اشعار زيبا دفتري مانند کلاسور را تهيه کرد و آنها را در آن دفتر نوشت، تا در هنگام مرثيه خواني به تناسب موضوع از مرثيه‏ها و اشعار آن استفاده نمود.

-108 کسب تجربه از خود و ديگران از رموز موفقيت در امر مرثيه خواني است.

-109 دقت کنيم محتواي مرثيه را اشتباه نگوييم. مثلا توجه داشته باشيم که حضرت عباس - عليه‏السلام- مشک آب را اول به دست راستش گرفت و يا به دست چپش؟ يا مثلا امام حسين - عليه‏السلام - زبانش را در دهان حضرت علي اکبر - عليه‏السلام - گذاشت و يا بعکس؟

-110 در مرثيه خواني از اين شاخه به آن شاخه نپريم، بلکه همان موضوع و محتواي مرثيه را براي شنوندگان بازگو کنيم.

-111 سعي کنيم مرثيه را براي شنوندگان «مجسم» نماييم.

-112 در مرثيه خواني مواظب باشيم به جاي تقويت روحيه، تضعيف روحيه نکنيم.

-113 اگر مرثيه خوانهاي ديگري براي خواندن در مجلس حضور دارند، وقت آنان را نيز در نظر داشته باشيم.

-114 در غير موارد ضروري، مرثيه را متناسب با زمان خود بخوانيم، مثلا مرثيه ورود امام حسين - عليه‏السلام- به کربلا را در همان اوايل محرم و مرثيه‏ي ورود جابر بن عبدالله انصاري به کربلا را در روز اربعين بخوانيم.

-115 از کتابهاي مقتل (مقاتل) و مرثيه‏هايي که داراي مدرک و سند و مأخذ صحيح و معتبر هستند استفاده کنيم، و از هر مرثيه خواني، مرثيه‏ها را نقل ننماييم و براي ديگران نخوانيم. کتابهاي منتهي الامال، نفس المهموم و بيت الاحزان محدث قمي، لهوف سيد بن طاووس، جلاء العيون مجلسي و ارشاد شيخ مفيد در زمينه‏ي مرثيه خواني کتابهاي خوب، مفيد و معتبري هستند.

-116اگر مأخذ و مدرک مرثيه را به شنوندگان بگوييم بهتر است، بخصوص در مجالسي که طلاب، علما و بزرگان حضور دارند.

-117 آرام و شمرده شمرده مرثيه را بخوانيم و با فرياد و با شتاب و سرعت بيش از حد، مرثيه خواني نکنيم.

-118خواندن مرثيه فاصله‏ي مناسب دهان خود با ميکروفون را رعايت کنيم، تا صدا خوب منتقل شود و بلندگو سوت نکشد. و توجه داشته باشيم که صداي بلندگو بيش از اندازه، کم يا زياد نباشد.

-119اگر مرثيه را با صوت زيبا بخوانيم دلنشين‏تر است. و اگر صوت زيبا نداريم، مرثيه را به صورت عادي و معمولي و بدون صوت بخوانيم، ولي مرثيه خواني را به خاطر نداشتن صوت زيبا ترک و رها نکنيم.

-120در جاهايي که مرثيه، سوزناک و حزين مي‏باشد، بهتر است هماهنگ با آن، صدايمان را سوزناک و حزين و چهره‏مان را اندوهناک نماييم.

-121 شايسته است صوت ما هنگام خواندن مرثيه يکنواخت نباشد، بلکه صوت خود را به تناسب محتواي مرثيه و به گونه‏اي که زننده نباشد بالا و پايين ببريم و بلند و آهسته کنيم.

-122 اگر در شيوه و سبک مرثيه خواني از کسي تقليد مي‏کنيم آن را به مرور زمان ترک نماييم تا خودمان صاحب سبک شويم، البته گفته‏اند در آغاز راه، تقليد از مرثيه خوانهاي ديگر اشکالي ندارد.

-123 اگر مرثيه خوانهاي ديگري نيز در مجلس حضور دارند از روي احترام، از آنان کسب اجازه کنيم و به آنها تعارف نماييم.

-125کتابها و اشعار مرثيه و نوحه خواني را مطالعه کنيم، و به نوارهاي مرثيه و نوحه خواني گوش فرادهيم.

-126باني و مؤسس و دست اندرکاران مجلس روضه خواني تشکر و قدرداني نماييم، اما به صورت مبالغه‏آميز و خارج از حد و فراتر از واقعيت نباشد.