آیت الله جوادی آملی همچنین تاکید دارند که راه صحيح دین شناسی آن است كه پژوهش‏گر از طريق عقل و با بحث‏هاي كلي حكمت و كلام، جهان و انسان را بشناسد و نياز جامعهٴ بشري را براي تربيت، از راه ماوراي طبيعت بررسي كند. همچنين تجرد روح و جاودانه بودن آن را بررسي كند و بداند كه دين، عهده‏ دار تغذيهٴ جان ملكوتي انسان است و نيز انسان را از بيكران تا بيكران به فيض خدا مرتبط مي‏ كند تا بداند كه دنياي مطلوب در برابر آخرت محدود است و نيز بداند احكام ديني تأمين‏ كنندهٴ نيازهاي دنيايي او محدود است و آن بخش‏هايي را كه براي تأمين نيازهاي نامحدود بشريت است و به جان ملكوتي انسان و آخرت او مرتبط است، از نظر دور ندارد.

به نظر این استاد حوزه اگر انسان از راه برهان عقلي محضْ دين را شناخت، مي‏ تواند تشخيص دهد كه كدام دين، حق يا باطل است و ديگر نمي‏ گويد كه همهٴ اديان حقّ است يا هريك از اديان، «في‏ الجمله» حق است يا حقِّ مطلق نزد همگان است يا حقِّ مطلق نزد هيچ‏كس نيست و هر كس گوشه‏ اي از حق را گفته است.

منبع:حوزه