آقا با عصا به کوبه در مي زدند و مي گفتند: «اي کوبه، در فرداي قيامت شهادت بده که محمد آمد براي صله ارحام!»
عقیق:یکی از سیره های عملی عالم بزرگوار، آيت الله شيخ محمد کوهستاني اين
بود، هر ساله تا سيزده نوروز، چون مهمانان از نقاط مختلف به محضر شان مي
آمدند، منزل را ترک نمي کردند، ولي پس از آن صله رحم و بازديد را از بالاي
محله، آغاز مي کردند و به تمامي منازل می رفتند و در هر خانه ای چند لحظه
توقف و احوال پرسي مي کردند.
يکي از شاگردان وی که ایشان را همراهی می کرد، می گوید: آیت الله کوهستانی(ره) بعد از تعطیلات نوروز به من گفتند: بيا با هم براي صله ارحام به منازل محل برويم، دستمالی هم بردار تا تخم مرغ هاي آب پز و رنگ شده سفره عيد را داخل آن قرار داده و براي ديگر طلبه ها ببريم.
به اتفاق آقا حرکت کرديم، درب هر خانه اي که وارد مي شديم مدتي مي نشستيم، اگر در بعضی منازل اهل آن خانه نبودند، آقا با عصا به کوبه درب مي زدند و مي گفت: «اي کوبه ! فرداي قيامت شهادت بده که محمد آمد براي صله ارحام!»
پی نوشت:
کتاب بر قله پارسايي
منبع:حوزه
