اول عبرتها تدبیری است که حق تعالی در جنین می‌فرماید در رحم در حالتی که او محجوب است در سه ظلمت: تاریکی شکم و تاریکی رحم و تاریکی بچه‌دان؛ در هنگامی که او را چاره‌ای نیست در طلب غذایی و نه در دفع اذیتی و بلایی، ونه در جلب منفعتی و نه در دفع مضرتی، پس جاری می‌شود به سوی او از خون حیض آن مقدار که غذای او شود چنانچه آب غذا می‌باشد برای نباتات، و پیوسته این غذا به او می‌رسد تا خلقتش تمام شود و بدنش مستحکم شود و پوستش قوت مباشرت هوابهم رساند و او از سردی و گرمی متضرر نشود و دیده‌اش تاب دیدن روشنایی بهم رساند، چون چنین شد مادرش را درد زاییدن از جا بر می‌دارد و او را بی‌تاب می‌کند تا از او متولد می‌شود.

پی نوشت:

کتاب دانستنیهای شگفت انگیز خلقت – ص 20
ترجمه علامه مجلسی

منبع:تسنیم