عقیق:حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن ابوترابی فرد، ظهر چهارشنبه در مراسم
بزرگداشت آیت‌الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی که با حضور جمع کثیری از
علما، و مسئولان در سالن تربیت معلم شهید رجایی قزوین برگزار شد، اظهار
کرد: این عالم ربانی از شخصیت‌های برجسته ای بود که به معنای واقعی کلمه بر
دانش، علم و معرفت تکیه داشت.
نایب رئیس مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: آیت الله قزوینی خراسانی از آغاز نوجوانی در محضر آیت‌الله زرآبادی شاگردی کرد و سپس با عزیمت به نجف اشرف، در محضر بزرگان و عالمان آن دیار در مقامات علمی و عملی تلمذ کرد.
وی با تأکید بر این که آیت‌الله قزوینی متعلق به قرآن بود و از این مسیر به توحید دست یافت، تصریح کرد: رهبر انقلاب هم از محضر این عالم و حکیم ربانی بهره برده‌اند و برای شخصیت ایشان ارزش و احترام خاصی قائل هستند.
حجت الاسلام والمسلمین ابوترابی فرد با بیان این که آیت‌الله قزوینی در زهد و تقوی سرآمد بود، خاطرنشان کرد: ایشان شخصیتی فروتن و از نظر سیاسی نیز یک رجل سیاسی بود.
نایب رئیس مجلس شورای اسلامی افزود: ایشان در سال ۴۲ و آغاز حرکت انقلاب اسلامی همواره از امام راحل حمایت کردند و در این حرکت عظیم سهیم بودند؛ به گونه ای که امام (ره) در مقام ایشان فرمودند "قزوینی ذخیره الهی شیعه است و برای عالم تشیع افتخار است".
وی در پایان با تاکید بر تکریم علما و بزرگان، تصریح کرد: علما و بزرگان دین، عمر خود را در تبلیغ و ترویج دین صرف می کنند و باید قدردان تلاش های آنان بود.
*زندگینامه آیت الله قزوینی
آیت الله حاج شيخ مجتبي قزويني خراساني(ره) فرزند حجت الاسلام و المسلمينآقا شيخ احمد تنكابني، در سال 1318 هجري قمري در قزوين و در خانداني اهل علم و تقوا متولد شد
مرحوم ایشان، تحصيلات مقدماتي را در شهر قزوين به پايان رساند و پس از آن حدود سال 1330 هجري قمري به همراه پدر راهي نجف اشرف گرديد و حدود هفت سال در از محضر اساتيد و عالمان بزرگي مثل سيد محمدكاظم يزدي و ميرزا محمد شيرازي كسب فيض کرد. سپس در سال 1337 هجري قمري از عتبات مقدسه به ايران بازگشت و به مدت دو سال در زادگاه خود ماند و به محضر حضرت آیت الله سيد موسي زرآبادي قزويني رسيد.
ایشان از سال 1347 هجری قمری در حوزه علميه مشهد شروع به تدريس وتربيت طلاب كرد و چهل سال از عمر خويش را در این مركز مهم علمي به اين امر مهم پرداخت.
شيوه تدريس مرحوم قزوینی در حكمت و فلسفه بسيار آموزنده و پرورنده استعداد و نشان دهنده راه تفكر اجتهادي در مقام تعقل بود و تدرس اصول و فقه و متون مهم فلسفه و فلسفه انتقادي و معارف ناب قرآني ايشان زبانزد همگان بود.
اين عالم بزرگ و انسان قرآني سرانجام در روز 22ماه ذي الحجه سال 1386هجري قمري برابر با 14 فروردين1346هجري شمسي دارفاني را وداع گفت و درصحن عتيق رضوي(صحن انقلاب) به خاك سپرده شد.
منبع:حوزه
