امام سجاد (ع) می فرمایند: «هر كس در هيچ كارى به مردم اميد نبندد و همه كارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواستهاى كه او داشته باشد اجابت كند.»
عقیق:اگرچه امام سجاد (ع) در خفقان شدید سیاسی اجتماعی و تحت کنترل شدید امنیتی دستگاه اموی زندگی کرده و بعد از واقعه عاشورا، آزادی عمل برای هدایت جامعه به ویژه شیعه را نداشتند اما با ادعیه و احادیث گرانبهای خود تا جای ممکن این مهم را انجام داده اند. از این رو در این نوشتار گوشه ای از بیانات ایشان مرور می شود.
امام سجاد (ع) می فرمایند: «دست نیاز به سوی مردم دراز كردن، سبب ذلّت و خواری در زندگی و در معاشرت خواهد بود. و نیز موجب از بین رفتن حیا و كاهش وقار خواهد گشت. و همین خود فقر بالفعل است (كه گریبانگیر شخص شده) و (اما) كم بودن نیازمندی ها از مردم خود غنا و توانمندی بالفعل است (كه شخص به آن آراسته است).»
ایشان فرموده اند: «هر كس مردم را عیب جوئی كند و عیوب آنان را بازگو نماید و سرزنش كند، دیگران او را متهّم به آنچه در او نیست می‌كنند.»
همچنین از حضرت زین العابدین (ع) است که: « گناهان را بخش هایی است، نخستین چیزی که به سبب آن نافرمانی خدا شد، تکبر بود که شیطان مرتکب شد چرا که تکبر ورزید و جزو کافران گردید.»
علاوه بر این، امام سجاد (ع) می فرمایند: «هر كس در هيچ كارى به مردم اميد نبندد و همه كارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواستهاى كه او داشته باشد اجابت كند.»
ابوحمزه ثمالی گوید: حضرت سجاد (ع) فرمودند: «محبوب ترین شما در نزد خداوند کسی است که اعمالش از همگان بیشتر و نیکوتر باشد و بزرگترین شما آن کسی است که رغبتش به آنچه در نزد خداوند است زیادتر باشد، آن کسی می تواند از عذاب خداوند رهایی پیدا کند که از همگان بیشتر از خدا بترسد و نزدیکترین شما به پروردگار کسی است که اخلاقش بهتر باشد و آن کسی از شما بیشتر در نزد خداوند پسندیده است که با اهل و عیالش با وسعت دل زندگی کند و گرامی ترین شما نزد خداوند کسی است که تقوای او از همه بیشتر باشد.»
و از ایشان است که: «نشانه های مؤمن پنج چیز است: پرهیزگاری در خلوت، صدقه در حالت نیازمندی، شکیبایی هنگام مصیبت، بردباری هنگام خشم و راستگویی هنگام ترس.»
امام سجاد (ع) می فرمایند: «گناهانى كه باعث نزول عذاب مىشوند، عبارتاند از: ستم كردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره كردن آنان.»
و از ایشان است: «نزد خداوند متعال حالتی محبوب‌تر از یكی از این دو حالت نیست: حالت غضب و غیظی كه مؤمن با بردباری و حلم از آن بگذرد و دیگری حالت بلا و مصیبتی كه مؤمن آن را با شكیبائی و صبر بگذراند.»
پی نوشت ها:
بحارالانوار
کافی
المَواعِظ شیخ صدوق
تحف العقول
مستدرک الوسائل
منبع:قدس
211008
امام سجاد (ع) می فرمایند: «دست نیاز به سوی مردم دراز كردن، سبب ذلّت و خواری در زندگی و در معاشرت خواهد بود. و نیز موجب از بین رفتن حیا و كاهش وقار خواهد گشت. و همین خود فقر بالفعل است (كه گریبانگیر شخص شده) و (اما) كم بودن نیازمندی ها از مردم خود غنا و توانمندی بالفعل است (كه شخص به آن آراسته است).»
ایشان فرموده اند: «هر كس مردم را عیب جوئی كند و عیوب آنان را بازگو نماید و سرزنش كند، دیگران او را متهّم به آنچه در او نیست می‌كنند.»
همچنین از حضرت زین العابدین (ع) است که: « گناهان را بخش هایی است، نخستین چیزی که به سبب آن نافرمانی خدا شد، تکبر بود که شیطان مرتکب شد چرا که تکبر ورزید و جزو کافران گردید.»
علاوه بر این، امام سجاد (ع) می فرمایند: «هر كس در هيچ كارى به مردم اميد نبندد و همه كارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواستهاى كه او داشته باشد اجابت كند.»
ابوحمزه ثمالی گوید: حضرت سجاد (ع) فرمودند: «محبوب ترین شما در نزد خداوند کسی است که اعمالش از همگان بیشتر و نیکوتر باشد و بزرگترین شما آن کسی است که رغبتش به آنچه در نزد خداوند است زیادتر باشد، آن کسی می تواند از عذاب خداوند رهایی پیدا کند که از همگان بیشتر از خدا بترسد و نزدیکترین شما به پروردگار کسی است که اخلاقش بهتر باشد و آن کسی از شما بیشتر در نزد خداوند پسندیده است که با اهل و عیالش با وسعت دل زندگی کند و گرامی ترین شما نزد خداوند کسی است که تقوای او از همه بیشتر باشد.»
و از ایشان است که: «نشانه های مؤمن پنج چیز است: پرهیزگاری در خلوت، صدقه در حالت نیازمندی، شکیبایی هنگام مصیبت، بردباری هنگام خشم و راستگویی هنگام ترس.»
امام سجاد (ع) می فرمایند: «گناهانى كه باعث نزول عذاب مىشوند، عبارتاند از: ستم كردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره كردن آنان.»
و از ایشان است: «نزد خداوند متعال حالتی محبوب‌تر از یكی از این دو حالت نیست: حالت غضب و غیظی كه مؤمن با بردباری و حلم از آن بگذرد و دیگری حالت بلا و مصیبتی كه مؤمن آن را با شكیبائی و صبر بگذراند.»
پی نوشت ها:
بحارالانوار
کافی
المَواعِظ شیخ صدوق
تحف العقول
مستدرک الوسائل
منبع:قدس
211008
