پيامبر خدا (ص) ربا و خورنده و خريدار و فروشنده و نويسنده و گواهان آن را لعنت كرده است.
عقیق:اگرچه در اسلام کسب درآمد و تلاش برای ارتزاق مورد توصیه و سفارش است اما هستند در این میان درآمدهایی که به تعبیر آیات و روایات بدترين و پليدترين درآمدها هستند و از جمله آنها ربا است؛ آنچنان که پيامبر اکرم (ص) می فرمایند: «بدترين كسب ها، كسب از راه ربا است.»
امیرمومنان على (ع) می فرمایند: «پيامبر خدا، ربا و خورنده و خريدار و فروشنده و نويسنده و گواهان آن را لعنت كرده است.»
همچنین به روایت امام صادق (ع) از پدران خويش، از توصيه هاى پيامبر اكرم (ع) به امام على بن ابى طالب است که: «اى على! ربا (و پليدى آن) هفتاد مرحله دارد، ساده ترين اين مراحل بدان مى ماند كه كسى در خانه كعبه با مادر خود درآميزد. اى على! گناه درهمى از ربا بزرگتر است از هفتاد بار زنا كردن با محرمى در خانه خدا.»
امام كاظم (ع) از پدران خويش نقل کرده اند که پيامبر خدا (ص) فرمودند: «ترسناكترين چيزى كه در باره امتم از آن بيمناكم، اين كسب هاى حرام است، و شهوت نهانى و ربا.»
محمّد بن سنان مىگويد: امام ابو الحسن على بن موسى الرضا (ع) در پاسخ سؤال هاى كتبى او چنين نوشته است: «علت حرام بودن ربا و اينكه خدا از آن نهى كرده است، اين است كه مايه تباهى اموال مىشود، زيرا كه آدمى چون يك درهم را به دو درهم بخرد، بهاى يك درهم يك درهم است و درهم ديگر باطل (و بدون برابر) است، بنا بر اين خريد و فروش ربوى در هر حال به زيان خريدار و فروشنده خواهد بود، از اين رو خداى متعال آن را بر بندگان حرام كرده است كه سبب تباهى اموال است؛ چنان كه از سپردن مال شخص «سفيه» به خودش منع كرده است، چون ترس اين هست كه مال خويش را تباه كند، مگر هنگامى كه رشد و شعور خويش را بازيابد. آرى، به اين سبب است كه خدا ربا- و فروختن يك درهم به دو درهم دست به دست (نقدى)- را حرام كرده است ... و علّت رباى غير نقدى (نسيه، با مهلت)، برافتادن كار خير و تلف شدن اموال است، و تمايل پيدا كردن مردم به سودخوارى، و ترك قرض دادن به نيازمندان، و از ميان رفتن نيكوكارى، و شيوع ظلم (اقتصادى) و نابودى اموال (وامگيران و فرودستان در نتيجه پرداخت سود و ربا).»
همچنین، هشام بن حكم مىگويد: از امام صادق (ع) در باره دليل حرام بودن ربا پرسيدم، فرمودند: «اگر ربا حلال مىبود، مردمان كسب و كار را كه مورد نياز جامعه است رها مىكردند (و تن به كار نمىدادند، و زندگي ها مختل مىشد)، از اين رو خداوند ربا را حرام كرد، تا مردمان از حرام بگريزند و به كسب و كار و خريد و فروش بپردازند.»
پی نوشت ها:
علل الشّرائع
وسائل الشیعه
الحیاه
منبع:قدس
211008
امیرمومنان على (ع) می فرمایند: «پيامبر خدا، ربا و خورنده و خريدار و فروشنده و نويسنده و گواهان آن را لعنت كرده است.»
همچنین به روایت امام صادق (ع) از پدران خويش، از توصيه هاى پيامبر اكرم (ع) به امام على بن ابى طالب است که: «اى على! ربا (و پليدى آن) هفتاد مرحله دارد، ساده ترين اين مراحل بدان مى ماند كه كسى در خانه كعبه با مادر خود درآميزد. اى على! گناه درهمى از ربا بزرگتر است از هفتاد بار زنا كردن با محرمى در خانه خدا.»
امام كاظم (ع) از پدران خويش نقل کرده اند که پيامبر خدا (ص) فرمودند: «ترسناكترين چيزى كه در باره امتم از آن بيمناكم، اين كسب هاى حرام است، و شهوت نهانى و ربا.»
محمّد بن سنان مىگويد: امام ابو الحسن على بن موسى الرضا (ع) در پاسخ سؤال هاى كتبى او چنين نوشته است: «علت حرام بودن ربا و اينكه خدا از آن نهى كرده است، اين است كه مايه تباهى اموال مىشود، زيرا كه آدمى چون يك درهم را به دو درهم بخرد، بهاى يك درهم يك درهم است و درهم ديگر باطل (و بدون برابر) است، بنا بر اين خريد و فروش ربوى در هر حال به زيان خريدار و فروشنده خواهد بود، از اين رو خداى متعال آن را بر بندگان حرام كرده است كه سبب تباهى اموال است؛ چنان كه از سپردن مال شخص «سفيه» به خودش منع كرده است، چون ترس اين هست كه مال خويش را تباه كند، مگر هنگامى كه رشد و شعور خويش را بازيابد. آرى، به اين سبب است كه خدا ربا- و فروختن يك درهم به دو درهم دست به دست (نقدى)- را حرام كرده است ... و علّت رباى غير نقدى (نسيه، با مهلت)، برافتادن كار خير و تلف شدن اموال است، و تمايل پيدا كردن مردم به سودخوارى، و ترك قرض دادن به نيازمندان، و از ميان رفتن نيكوكارى، و شيوع ظلم (اقتصادى) و نابودى اموال (وامگيران و فرودستان در نتيجه پرداخت سود و ربا).»
همچنین، هشام بن حكم مىگويد: از امام صادق (ع) در باره دليل حرام بودن ربا پرسيدم، فرمودند: «اگر ربا حلال مىبود، مردمان كسب و كار را كه مورد نياز جامعه است رها مىكردند (و تن به كار نمىدادند، و زندگي ها مختل مىشد)، از اين رو خداوند ربا را حرام كرد، تا مردمان از حرام بگريزند و به كسب و كار و خريد و فروش بپردازند.»
پی نوشت ها:
علل الشّرائع
وسائل الشیعه
الحیاه
منبع:قدس
211008
