عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۵۶۷۶۷
تاریخ انتشار : ۰۹ تير ۱۳۹۴ - ۲۱:۳۸
در قرآن کریم می خوانیم: مَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ اءَمْوَا لَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ اءَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنبُلَةٍ مِّاْ ئَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ یُضَعِفُ لِمَن یَشَآءُ وَاللَّهُ وَا سِعٌ عَلِیمٌ؛ مثل کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند؛ که در هر خوشه، یکصد دانه باشد و خداوند آن را برای هرکس بخواهد (وشایستگی داشته باشد)، دو یا چند برابر می کند و فضل و بخشش خدا وسیع و او به همه چیز آگاه است.
عقیق:طبق نظر بسیاری از مفسّران، مالی که در راه خدا انفاق شود، در این آیه به بذر گندمی تشبیه شده که هفت خوشه از آن بروید و در هر خوشه یکصد دانه گندم باشد و در نتیجه محصول هفتصد برابر اصل می شود.
بنابراین تفسیر، آیه شریفه دارای کلمه محذوفی است؛ بعضی کلمه صدقات را قبل از الّذین در تقدیر گرفته اند که در این صورت معنای آیه چنین خواهد بود : مثل صدقات کسانی که در راه خدا انفاق می کنند، همانند بذری است که در زمین مساعد افشانده شود و از بوته های هر کدام هفت خوشه برویاند و در خوشه یکصد دانه باشد.
جمعی از مفسّران معاصر می گویند: هیچ دلیلی بر حذف و تقدیر در آیه نیست. زیرا در این آیه، خود کسانی که در راه خدا انفاق می کنند به دانه پر برکتی که در زمین مستعدی افشانده شود، تشبیه گردیده اند نه انفاق آنان و تشبیه افراد انفاق کننده به دانه های پر برکت، تشبیه جالب و عمیقی است. قرآن می خواهد بگوید عمل هر انسانی پرتوی از وجود اوست و هر قدر عمل توسعه پیدا کند وجود آن انسان در حقیقت توسعه یافته است.
به عبارت روشن تر قرآن کریم عمل انسان را از وجود او جدا نمی داند و هر دو را اشکال مختلفی از یک حقیقت معرفی می کند. بنابراین بدون هیچ گونه حذف و تقدیر، آیه قابل تفسیر است و اشاره به یک حقیقت عقلی است، یعنی این گونه افراد نیکوکار همچون بذرهای پر ثمری هستند که به هر طرف ریشه و شاخه می گسترانند و همه جا را زیر بال و پر خود می گیرند. جالب توجه این که چندین سال قبل که سال پر بارانی بود در مطبوعات این خبر انتشار یافت که در نواحی شهرستان بوشهردر بعضی از مزارع بوته های گندمی بسیار بلند و پر خوشه دیده شده که گاهی در یک بوته در حدود چهار هزار دانه گندم وجود داشت و این خود می رساند که تشبیه مزبور یک تشبیه کاملاً واقعی و حقیقی است نه تشبیه فرضی.



پی نوشت ها:
1-بقره، آیه 261.
2-مکارم شیرازی، تفسیر نمونه ، ج 2، 234-235.
*حسین جناتی، چهل مثل از قرآن کریم: 17.
منبع:قدس
211008

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین