عقیق:غلامعلی افروز (چهره ماندگار روانشناسی): مفهوم زیارت به معنای کلی مطلوب اندیشی و محبوب خواهی است، زیارت یکی از نیازهای فطری و روانی بشر است که بشر بدان نیاز دارد تا محبوب خود را پیدا کند و با توکل به خداوند و ایمان به او به منظور تقرب به محبوب و معشوق با سیر در وجود او، سیر در وجود خداوند بکند.

زیارت به معنای همدلی، هم‌اندیشی، هم‌گرایی،‌ هم‌گامی ، همانندی و محبوب  و آرام شدن است. انسان‌ها همیشه تمایل دارند به سراغ کسی بروند که برایشان محبوب و مطلوب‌تر است و دعا می‌کنند که محبوب و مطلوب خود را یافته باشند.

انسان‌ها با زیارت خداوند خود را با تمام وجود رها کرده و او را از دل و جان زیارت می‌کنند یک زمان هم می‌شود که به خانه خدا (مکه) می‌روند و هفت بار به عدد کمال دور خانه خدا می‌چرخند بنابراین تلاش دارند تا از او دور نشوند، ما مسلمانان کعبه را روی قلب خود به یادگار می‌گذاریم و در زندگی خود دور او می‌چرخیم.

مکان‌های مختلف زیارتی جاهایی است که انسان‌ها با چشم بسته هم می‌توانند آنجا بروند و ببینند و بشنوند و آنجا را احساس کنند، لذا با امواجی که با آن در تعامل‌اند همه چیز را احساس می‌کنند، این مکان‌ها، بهترین مکا‌ن‌هایی است که ما دوست داریم بیشتر در آنجا وقت بگذاریم.

نکته آخر اینکه زیارت در خانه خدا، خانه معصومین و امامزاده‌ها ختم نمی‌شود انسان می‌تواند با دید و بازدید از دوستان، آشنایان و فامیل، شاگردان و اساتید خود نیز زیارت کند بدون اینکه توقع و انتظاری داشته باشد صله رحم کند و هر کس که فکر می‌کند محبوب است را بیابد. یکی از زیباترین زیارت‌ها هم زیارت همسران و فرزندان از پدر و مادرشان است.

منبع:فارس