عقیق:نیت های پلید و بد، آن چنان انسان را مى شوراند و آشفته و در هم و بر هم مى كند و از اعتدال و استقامت باز مى دارد كه حتى در خوابهایش اثر مى گذارد، خوابهایى كه مى بیند همه آشفته و كج و معوج خواهند بود. ما به حق آفریده شدیم و دار هستى همه به حق آفریده شده است. ما آفریده هاى خوب و پاك را بد پیوند مى دهیم، تمام این بدیهائى كه پیش مى آید ناشى از همان پیوند دادن بد ما است.

الحمدلله كه معلم و مربى و معدات سرمایه كسب و كار داریم، و هم از بركت انقلاب عظیم شكوهمند اسلامى ما، استعدادها و فطرتها، خاصه جوانان ما پژوهش و خواهش كمالات انسانى خود را نشان داده اند و سخت تشنه آب حیات معارف حقه اند، غرض این كه ما باید خودسازى را در رأس سایر امور قرار دهیم.

این همه انزال كتب و ارسال رسل و مسجد و محراب و منبر و مدرسه و حوزه و دانشگاه و گفت و شنود و قلم و تعلیم و تعلم، مقدمات هستند و اصل ذوالمقدمه است و آن هم این است كه انسان درست خودش را بسازد.فوق همه كارها همین است كه انسان خودش را درست بسازد و دانستن تنها همین دانستن مفهومى نیست، دانستن مفهومى موجب ارتقاى وجودى و اعتلاى روحى انسان نمى گردد و انسان از آن چندان بهره اى نمى گیرد و به مقام شامخ ولایت تكوینى نمى رسد، باید خود آن حقائق نورى كه معانى اسماء مى باشند در انسان پیاده شوند.

در مفاهیم كلمات و لغات ممكن است كسى كه تا اندازه اى به علم صرف آگاهى داشته باشد و بتواند كلمات را به اصل و ریشه شان ارجاع دهد، به كتاب لغت مراجعه كند و معانى و مفاهیم آنها را تحصیل كند و بفهمد كه رحیم یعنى چه و رحمتى به چه معنى است و مفهوم علیم و عالم چیست؟ با داشتن یك كتاب منتهى الارب فى لغة العرب مثلا مى تواند مفاهیم یك دوره كامل كلمات مفرده لغات عرب را بیاموزد و به معناى رحیم و عطوف آگاهى بیابد، و از ادراك مفاهیم آنها لذت ببرد، اما در وقت عمل و هنگام حادثه مثل پلنگ درنده بر ابناء نوعش حمله مى كند، و مى خواهد شكمها بدرد و آدمها بكشد.

چنین شخصى در حقیقت حیوان مفترس است، همان پلنگ است نه آدم و به فرموده امیرالمؤمنین علیه السلام: فالصورة صورة انسان، والقلب قلب حیوان‏.این چنین كس در ظاهر به صورت انسان است، و به حسب این نشأه آن را انسان مى بینیم، و مطابق تعریف كمال اول نفس او را انسان مى نامیم، ولكن به آن معنى دقیق كه از شرع انور ما به ما رسیده است، و قاطبه اهل عرفان و حكیمان متأله، و صدرالمتألهین در حكمت متعالیه اسفارش در پیرامون آن تحقیق فرموده اند كه انسان در این نشأه نوع و در تحت آن، افراد است، و در آن نشأه جنس و در تحت آن، انواع مختلف قرار دارد، به صورت همان حیوان مفترس محشور مى گردد.

پی نوشت:

علامه حسن زاده آملی/ ولایت تكوینى، ص:12

 منبع:جام

211008