عقیق:از سویی این گونه جلسات معمولاً در مساجد و اماکن متبرکه برگزار می شود و این شرافت و قداست جلسه را دوچندان می کند و در استجابت دعا، شرافت مکان نقش بسزایی دارد و از سوی دیگر جلسات قرآنی محل اجتماع افراد صالح و متدین است، به ویژه نوجوانان و جوانانی که کمتر به گناه و معصیت آلوده شده اند. از طرفی اگر دعا و درخواست به صورت دسته جمعی باشد، امکان اجابت آن بیشتر است. به همین جهت معمولاً پایان بخش جلسات قرآن دعای پایانی آن است.
دعا به هر زبانی و هر طور که باشد دارای اجر و پاداش است، ولی توصیه شده است که هنگام دعا، از ادعیه ای که از پیشوایان دینی رسیده است استفاده شود، چنانچه دو دعا در این باره ذکر شده است.

در کتب حدیث آمده است که صادق آل محمد (ص) هنگام فراغت از تلاوت قرآن این دعا را می خواند:

اللّهُمَّ اِنّی قَد قَرَأتُ ما قَضَیتَ مِن کِتابِکَ الَّذی اَنزَلتَ عَلی نَبیِّکَ الصّادِقِ، فَلَکَ الحَمدُ رَبَّنا.
اَللّهُمَّ اجعَلنی مِمَّن یُحِلُّ حَلالَهُ وَ یُحَرِّمُ حَرامَهُ، وَ یُؤمِنُ بِمُحکَمِهِ وَ مُتَشابِهِه، وَ اجعَلهُ لی اُنساً فِی قَبری، وَ اُنساً فی حَشری، وَ اجعَلنی مِمَّن تُرَقّیهِ بِکُلِّ ایَةٍ قَرَأَها دَرَجَةً فی اَعلا عِلِّیِّینَ، امینَ رَبَّ العالَمین.
خداوندا؛ همانا من کتابت را که بر پیامبر راستگویت نازل کردی خواندم. پس ای خدا حمد و ستایش از آنِ توست.
پروردگارا؛ مرا از کسانی قرار دِه که حلال قرآن را حلال و حرامش را حرام بشمارد و به آیات محکم و متشابه آن ایمان بیاورد. خدایا قرآن را در قبر و روز رستاخیز مونس و همنشین من بگردان و مرا از کسانی قرار دِه که با هر آیه ای که از آن می خوانند یک درجه در بهشت بالا می روند. دعای مرا اجابت کن ای پروردگار عالمیان.

همچنین حذیفه یکی از یاران رسول خدا (ص) می گوید: با پیامبر اسلام (ص) نماز می خواندیم، پس سوره بقره را آغاز نمودند. هنگامی که از قرائت آن فراغت یافتند همان دعایی را که در ختم قرآن می خواندند شروع به خواندن نمودند. متن دعا چنین است:

اَللّهُمَّ ارحَمنی بِالقُرآنِ، وَ اجعَلهُ لی اِماماً وَ نُوراً وَ هُدیً وَ رَحمَةً. اَللهُمَّ ذَکِّرنی مِنهُ ما نَسیتُ، وَ عَلِّمنی مِنهُ ما جَهِلتُ، وَ ارزُقنی تِلاوَتَهُ آناءَ اللَّیلِ وَ النَّهارِ، وَاجعَلهُ حُجَّةً لی یا رَبَّ العالَمین.
پروردگارا؛ به برکت قرآن بر من ببخشای، و قرآن را پیشوا و مایه نور و هدایت و بخشایش من قرار ده، خداوندا؛ آنچه را که از آن فراموش کردم به خاطرم بیاور، و آنچه را که از آن نمی دانم به من بیاموز و تلاوتش را در ساعات شب و در آغاز و انجام روز نصیبم کن و آن را ـ ای پروردگار جهانیان ـ دلیل و راهنمای من قرار ده.

پی نوشت ها:
1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج89: 207.
2- فیض کاشانی. محجه البیضا، ج2: 227.
3- ابوالفضل علامی میانجی. آشنایی با آداب تلاوت قرآن: 120-117.

 منبع:قدس

211008