ای مادر چهار کشته ی عاشورا

ای مرثیه خوانِ ماتم تاسوعا

هر جا که تو را زینب کبری می دید

می گفت که ای وای ، نیامد سقا

ذکر دل اوست به هر صبح شام

تـا کـه دهـد بـر تو مکرر سلام

بــاغ گــل یــاس سلام علیک

مــادر عبـــاس ســلام علیک

ای مرثیه خوان ، ز چشمِ خونبار مگو

با من ز سَر و دستِ علمدار مگو

عباس ، فدای قَد و بالای حسین

با امِّ بنین از غمِ دلدار مگو

چـار پسـر داشتـی ای جـان پاک

رفـت غریبانــه تنـت زیـر خـاک

لیـک جوانــان عــرب ره سپـــر

در پـی تابـوت تــو همچـون پسر

بــر لبشـان نالـه یا فاطمه

اشـک فشاندنـد بــرایت همـه

دیــده اوتـاد بــرایت گـریست

سیــدسجّاد بــرایت گــریست

نیست عجب اینکه به ترفیع تو

فاطمـه آیــد پــی تشییـع تو

بـه غیـرت و وفا و احساس تو

بـه خـون پیشانـی عبـاس تو

ناله جانسوز تو در گوش ماست

چوبۀ تابوت تو بر دوش ماست

بـاز هـم آی ماه شهادت فروز

مراسـم دفـن تـو مـی‌بود روز

بـر در بیـت تـو شـرارت نشد

بر گل روی تـو جسـارت نشد

ضربــه بـه بـازوت نزد هیچکس

لگــد بـه پهلـوت نـزد هیچکس

کـاش شـود جـاری اشـک همه

از حـرمت تــا حـرم فاطمه

«میثــم» آلـــوده دل ســوخته

چشم بـه سـوی حـرمت دوخته
 

منبع:جام

211008