حجت السلام سید حسین مومنی:
یک فردی از یاران امیر المؤمنین(ع) که در جنگ صفین در خط علي (ع) در حال جنگ بوده است، آمده در کربلا! اما در لشکریان عمر سعد رفته است. تو رو خدا ببینید آدمها به کجا می رسند؟ یا حب به دنیاست، یا حرام خوریه، یا حق الناس به گردنشان است! بی شک و تردید.
حجت السلام والمسلمين سيد حسين مومني در ایام عزاداری سید الشهدا(ع) در مسجد ارگ گفت: بر اساس بیان سید الشهدا (ع) سه دلیل است که چه کسانی از قافله عقب می افتند:
اين مبلغ ديني در معرفي دسته اول گفت: آنهایی که عافیت طلب شدند. آنهایی که دلبستگی به مادیات دنیا پيدا کردند. اين وابستگي ممکن است پول باشد، سمت باشد، موقعیت اجتماعی باشد، و يا اقبال مردم باشد. در هر صورت دنبال عافیت طلبی هستند. اين مدتی را که در حکومت هستند می خواهند، حفظ بکنند.
سيد حسين مومني در ادامه به پاسخ «هلال بن ناصح کلام» در محضر سید الشهدا(ع)، که امام از وي خواستار اخبار کوفه شده بودند، اشاره کرد و گفت: «هلال بن ناصح» به آقا عرض کرد: اغنیا قلوبشان با ابن زیاد است. با شما نیست! باقی مردم هم قلوبشان با شماست اما صیوفشان بر علیه شماست! شمشیر هايشان بر علیه شماست! لذا به کوفه نروید. امام حسین (ع) در پاسخ فرمودند: عبد دنیا شدند!
مومني براي معرفي دسته دوم در بيانات سيدالشهدا(ع) گفت: چه کسانی از قافله عقب می افتند؟ حرام خورها! آنهایی که حرام می خورند. علت اینکه حرف من رويشان کارگر نیست، این است که لقمه حرام در شکمهايشان رفته است.
وي تاکيد کرد: یکی از علل عقب افتادن از ولی خدا حرام خوری است.
اين مبلغ ديني، با اشاره به دسته سوم که حق الناس به گردنشان است، گفت: حضرت می فرمایند: احدی که دین به گردنش باشد، نمی تواند با من به شهادت برسد.
مومني تاکيد کرد: اگر می خواهیم از قافله عقب نمانيم، مواظب باشیم، حق الناس به گردنمان نباشد.
وي با تاکيد بر اينکه علاقه به دنيا، با انواع مختلف آن حتي از نوع شرعي و حلال، انسان را از قافله عقب مي‌اندازد خاطر نشان کرد: يار امام حسین(ع) باید اهل کوچ باشد. از تمام دلبستگی ها و تعلقات باید دل بکند و فقط دل به حسین بدهد و الا عقب می افتد. یک فردی از یاران امیر المؤمنین(ع) که در جنگ صفین در خط علي (ع) در حال جنگ بوده است، آمده در کربلا! اما در لشکریان عمر سعد رفته است .تو رو خدا ببینید آدمها به کجا می رسند؟ یا حب به دنیاست، یا حرام خوریه، یا حق الناس به گردنشان است. بی شک و تردید!
