عقیق:مرحوم آیت‌الله بهجت در یکی از بیانات خود دوستی اولیای الهی را دوستی خود خدا می‌داند و می‌فرماید: اگر ما خدا را دوست داریم، آیا می‌شود دوستان خدا را دوست نداشته باشیم؟

باید بدانیم که یک واجب بزرگی بر دوش همه است، معلمین با تعلیم و مادحین (مداحان) با عمل، به این‌ها بفهمانند که از محبت این‌ها (اهل‌بیت علیهم‌السلام) نباید دست برداشت. همه‌چیز توی محبت است. اگر ما خدا را دوست می‌داشتیم، آیا ممکن بود دوستانش را دوست نداشته باشیم؟ آیا ممکن بود اعمالی را که او دوست دارد، دوست نداشته باشیم؟ آیا چنین چیزی می‌شود که کسی دوست خدا باشد، (اما) دوستِ دوستان خدا نباشد؟ دوست اعمالی که خدا دوست دارد، نباشد؟ (یا) دوست اعمالی که خدا دشمن دارد، باشد؟ آیا چنین چیزی می‌شود؟