داوود رقی می گوید که من به خدمت امام صادق (ع) رفتم ، ایشان خیلی با خوشحالی با من برخورد کردند . از ایشان پرسیدم چرا امروز اینقدر با روی گشاده با من برخورد کردید ؟ آقا فرمودند: این پنجشنبه که اعمال تو را نزد ما آوردند ، دیدم به پسر عموی خود سر زدی و من را خوشحال کردی .

یکی از عارفان زیاد استغفار می کرد و ایشان می گفت که من بخاطر گفتن یک الحمدلله، مدتهاست که استغفار می کنم. جریان به این صورت بود که ایشان در بازار مغازه ای داشت و به او خبر دادند که مغازه اش آتش گرفته است ولی او دید که مغازه او نسوخته است ،گفت: الحمدلله که مغازه ی من نسوخته است و برای دیگران متاثر نشد.

هرکسی در گرو عمل خود است، من در گرو عمل خودم هستم و شما هم در گرو عمل خودتان! «إنَّ لی عَمَلی و لَکُم عَمَلَکُم» اگر من خودم هم عصیان خدا را به جا بیاورم ساقط می‌شوم و در درّه هلاکت سقوط می‌کنم!

تقوا و تقویت روحیه خدا‌ترسی کار بسیار مشکلی است، از همین رو بسیارند افرادی که عابد و زاهد بوده‌اند، اما وقتی به پول و ریاستی رسیدند، به کلّی عوض شده و گویی هیچگاه دین را نمی شناخته اند.

فرمود: جزای تو که قرآن خواندی، ختم قرآن را هدیه کردی به رسول خدا، به علی مرتضی، جزای تو این است که با او باشی و از او جدا نشوی....

من می‌خواستم اسلام را انتخاب کنم، رفتم عربستان، در شهر مدینه 5 عالم را که یک گروه علمی بودند معرفی کردند، اتفاقاً وقت نهار بود و از آن‌جایی که از زمان تولد تاکنون چپ دست بوده‌ام، قاشق را با دست چپ برداشتم که آن‌ها با عصبانیت و با تلخی گفتند بگذار زمین و با دست راست غذا بخور!!

سپس به پیشگاه والاى امام هشتم، سلطان دین رضا رسیدم و عرض ادب کردم، بدون اینکه سخنى بگویم، امام که آگاه به سرّ من بود و اشتیاق و التهاب و تشنگى مرا براى تحصیل آب حیات علم مى‌دانست فرمود: نزدیک بیا!

هنگامی که عمل و رفتاری در انسان عادت می‌شود، باطن انسان را با خود همراه و متناسب می‌کند. توضیح آن که ما یک چهره ظاهری داریم که همه آن را می بینند و شامل چشم، لب، دهان، گوش و ... می شود. اما یک چهره باطنی هم داریم که بر اثر رفتارها و کارهای انسان شکل می‌گیرد.

اگر انسان توفیق پیدا کند به جای القائات شیطان از کلمه «الحمدالله رب العالمین» استفاده کند بهترین جایگزین را انتخاب کرده است.

هرگز کتاب خدا و عترت از هم جدا نمی شوند. پس اگر الان قرآن هست حتما باید حضرت مهدی (عج)هم باشد .زیرا قرآن و اهل بیت ازهم جدا نمی شوند. کسانی گمراه هستند که جزو ضالین هستند یعنی یا کتاب را می گیرند یا اهل بیت را می گیرند ولی هر دو را نمی گیرند.