* آيه
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا بَيْعٌ فيهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ وَ الْکافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ
* ترجمه
اى كسانى كه ایمان آورده اید! از آنچه به شما روزى داده ایم انفاق كنید، پیش از آنكه روزى فرا رسد كه نه خرید و فروشى در آن است و نه دوستى و نه شفاعتى، و (بدانید كه) كافران همان ستمگران هستند. (كه هم به خود ستم مى كنند و هم به دیگران.)
* نکته ها
در این آیه خداوند اهرم هایى را براى تشویق مردم به انفاق به كار برده است:
الف: آنچه دارى، ما به تو دادیم از خودت نیست. «رزقناكم»
ب: مقدارى از آنچه دارى كمك كن، نه همه را. «ممّا»
ج: این انفاق براى قیامت تو، از هر دوستى بهتر است. «یأتى یوم...»
* پيام ها
1- قبل از دستور، مردم را با احترام صدا زنیم. «یا ایهاالذین امنوا»
2- استفاده از فرصت ها در كارهاى خیر، ارزش است. «من قبل ان یأتى یوم»
3- محروم كردن امروز، محروم شدن فرداست. اگر امروز انفاق و بخششى صورت نگیرد، در آن روز هم محبّت و دوستى و وساطتى در بین نخواهد بود. «انفقوا... یوم لابیع فیه...»
4- یاد معاد، عاملى براى تشویق به انفاق است. «انفقوا... یأتى یوم...»
5 - یكى از راه هاى ایجاد روحیّه ى سخاوت، توجّه به دستِ خالى بودن انسان در قیامت است. «لا بیع ولا خلة ولا شفاعة»
6- بخل، نشانه ى كفران نعمت وكفر به وعده هاى الهى است. «انفقوا... والكافرون»
7- كفر، نمونهى بارز ظلم است. «الكافرون هم الظالمون»
