رضا اسماعیلی، از شاعران کشور، در تازه‌ترین سروده‌های خود تحت عنوان «پیغامی به ترامپ» به این موضوع پرداخته که به این قرار است:

1

گوش جهان را
با لالایی آزادی پُر کن
و به قلبِ «قدس» شلیک

اما
- به تین و زیتون قسم -
پای این تخت
در فلسطینی از خون است
و دولتِ شب

                سرنگون

2

پای این تخت
جای آرمیدن نیست
نگاه کن
به آسمانِ دست‌ها
و توفانی که در راه است
سنگ‌ها بیدارند
فردا
بختِ تو
با این تخت غروب می‌کند

3

از این سنگ‌های خونرنگ بترس
و بی‌تاخیر
جانت را بردار و برو
بترس
از این دست‌های کوچک
این پرنده‌های خشماگین
«أَلَمْ تَرَ كَیْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِیلِ؟»
فردا
انتفاضه‌ای دیگر در راه است...

4

آقای «آزادی»!
نمی‌دانی
چه دست گلی به آب دادی!
«قدس»
پایتخت الهه‌ها؟
لا اله الا الله!