عن أبى حمزة الثماليّ، عن علىّ ابن الحسين عليهما السّلام قال: سمعته يقول: إذا كان يوم القيامة جمع اللّه تبارك و تعالى الأوّلين و الآخرين فى صعيد واحد، ثمّ ينادى مناد: أين أهل الفضل؟ قال: فيقوم عنق من النّاس فتلقّاهم الملائكة فيقولون: و ما كان فضلكم؟ فيقولون: كنّا نصل من قطعنا و نعطي من حرمنا و نعفو عمّن ظلمنا قال: فيقال لهم. صدقتم ادخلوا الجنّة.

ابوحمزه ثمالی می گوید از علی بن حسین شنیدم که می فرمود: چون قیامت فرا رسد، خداوند متعال تمام بندگان را در یک عرصه جمع می کند، سپس منادی صدا می زند که اهل فضل کجایند؟

و در این هنگام شماری از بندگان برمی خیزند و فرشتگان از آنها استقبال کرده و می پرسند فضل و برتری شما در چیست؟

آنها پاسخ می دهند: ما کسانی هستیم که:

۱- هرگاه کسی با ما قطع رابطه می کرد به او سر می زدیم

۲- هرگاه کسی ما را محروم می کرد به او عطا می کردیم

۳- از کسانی که به ما ستم می کردند گذشت می کردیم

در این هنگام به آنها گفته می شود راست گفتید ، به بهشت وارد شوید .

پی نوشت:

کافی، ج2، ص107

منبع:حوزه