وی با اشاره به  اینکه باید در خلق خدا تفکر کرد و نباید در ذات الهی به تفکر پرداخت، گفت: روایتی نیز در این زمینه وجود دارد که پیامبر (ص) می‌فرماید: «تَفَکَّروا فی خَلقِ اللّه، و لا تَفَکَّروا فی اللّه ِ فتَهلِکوا؛ در آفرینش خدا بیندیشید، اما در ذات خدا نیندیشید که نابود مى‌شوید.»

حجت‌الاسلام محمدی با اشاره به اینکه تفکر در ذات الهی باعث گمراهی می‌شود گفت:‌امام صادق «ع» در رابطه با آن می‌فرماید:‌« إیّاکُم و التَّفَکُّرَ فی اللّه ِ؛ فإنَّ التَّفَکُّرَ فی اللّه ِ لا یَزیدُ إلاّ تِیها ، إنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ لا تُدرِکُهُ الأبصارُ و لا یُوصَفُ بِمِقدارٍ؛ از اندیشیدن درباره ذات خدا بپرهیزید؛ زیرا اندیشه کردن در خدا جز بر حیرت و گمراهى نمى افزاید. همانا خداوند عزّ و جلّ را نه دیدگان در مى یابند و نه به اندازه داشتن وصف مى‌شود.»

وی با اشاره به علت گمراهی تفکر در ذات الهی گفت: از یک طرف خداوند چگونگی ندارد که ذهن بخواهد که به آن اندیشه کند و از طرف دیگر محدودیت ذهن انسان قابلیت تفکر در ذات الهی را ندارد.

حجت‌الاسلام محمدی با اشاره به کلام امیرالمومنین در نهج‌البلاغه«فلسنا نعلم کنه عظمتک، الا انا نعلم انک حی قیوم، لا تاخذک سنه و لا نوم. لم ینته الیک نظر، و لم یدرکک بصر؛ ما از کنه عظمت تو چیزی نمی‌دانیم، تنها همین را می‌دانیم که تو زنده ای و همه چیز به تو پایدار است، نه چرت تو را می گیرد و نه خواب. دست هیچ اندیشه ای به تو نرسد و هیچ دیده ای تو را در نیابد» گفت:‌ در اینجا حضرت نهایت معرفتی را که برای انسان قابل دسترسی می‌دانند علم به وجود و هستی خداوند است.

وی با اشاره به اینکه تفکر در ذات الهی یا انسان را به الحاد می‌کشاند یا باعث گمراهی و حیرت انسان می‌شود گفت: نتیجه‌ی معقولی برای تفکر در ذات الهی جز گمراهی وجود ندارد.

حجت‌الاسلام محمدی با اشاره به اینکه تفکر در ذات الهی معرفت نیست گفت: اگر این معرفت، معرفت بود حرام نبود.