قَالَ علی(ع) يَا أَسْرَى الرَّغْبَةِ [اقْصُرُوا] أَقْصِرُوا فَإِنَّ الْمُعَرِّجَ عَلَى الدُّنْيَا لَا يَرُوعُهُ مِنْهَا إِلَّا صَرِيفُ أَنْيَابِ الْحِدْثَانِ أَيُّهَا النَّاسُ تَوَلَّوْا [عَنْ‏] مِنْ أَنْفُسِكُمْ تَأْدِيبَهَا وَ اعْدِلُوا بِهَا عَنْ [ضِرَايَةِ] ضَرَاوَةِ عَادَاتِهَا.

امام علی(ع) فرمود: ای اسیران شهوت ها دست نگه دارید که دل بستگان به دنیا را چیزی نمی ترساند جز صدای به هم خوردن دندان های حوادث. ای مردم تربیت نفس خود را عهده دار شوید و آن را از خوهای بدی که دارد بازبدارید.

پی نوشت:

نهج البلاغه صبحی صالح، ص537