عمادالدین، آموزش مقدماتی معارف دین و قرائت قرآن را نزد پدر آموخت. پس از آن برای ادامه تحصیل به نوشهر رفت و زبان و ادبیات عرب را فرا گرفت. آن‌گاه به تهران مهاجرت كرد و پس از اخذ دیپلم متوسطه عازم مشهد مقدس شد. با وجود تنگناهای مالی كسب دانش را با قوت هرچه تمام پیش برد. سر انجام به شهر خون و قیام رفت و از محضر بزرگان حوزه علمیه قم از جمله حضرت آیت الله العظمی بروجردی كسب فیض كرد و به مقام اجتهاد در دین رسید.

شهید در زهد و تقوا اسوه حسنه بود و در زندگی شخصی نهایت كوشش را برای تربیت و تعلیم فرزندان به تساوی تقسیم می‌نمود. در همسرداری نمونه بود و در پنهان و آشكار خدا را ناظر بر اعمال خود می‌دانست. از پدر و مادر خود به نیكی یاد می كرد و هیچگاه دیگران را حقیر نمی شمرد. او همواره به جوانان توصیه می كرد آنچه موجب زیبایی و مقبولیت او در سطح جامعه می گردد سیرت نیكو و اخلاق پسندیده اسلامی است.

در اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منكر بسیار دقت می نمود و مصداق بارز «الذین ان مكناهم فی الارض اقاموا الصلوة و اتوا الزكوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبة الامور» بود.‌ «همانا كسانی كه در زمین به آنها قدرت بخشیدیم،‌ نماز را برپا می دارند و زكات می دهند و امر به معروف و نهی از منكر می كنند و پایان همه كارها از آن خداست»

او با استفاده از آیات و احادیث سعی در ارشاد مردم داشت و در صدق و راستی زبانزد خاص و عام بود.  

او همواره در تحصیل علم كوشا بود و هرگز خود را برتر از دیگران نمی دانست. او یكی از فضلای حوزه علمیه قم به شمار می رفت و زندگی ساده و بی پیرایه ای داشت.

شهید كریمی و نهضت انقلاب اسلامی

شهید كریمی در سال 1341 به صفوف مبارزان نهضت انقلاب اسلامی ایران پیوست. رفته رفته با برپایی جلسات مذهبی و سخنرانی های گوناگون كه در مجامع مختلف انجام می داد، از یك سو به ارشاد مردم به مبانی اسلام ناب محمدی (ص) می پرداخت و از سوی دیگر با افشای مظالم رژیم پهلوی، مردم را برای قیام علیه دیكتاتوری فرزند رضا خان آماده می ساخت.

او ابتدا جلسات سخنرانی خود را در شهرستان نوشهر و علمده آغاز كرد اما دیری نگذشت كه دامنه آن را گسترش داد. در پی مبارزات علنی شهید كریمی، ساواک چندین بار به او اخطار داد اما او بی اعتنا به این تهدیدها و با امید به نصرت وعده داده شده الهی، همچنان به راه جهادی خود ادامه داد. هنگامی كه ساواك خواست از او تعهد بگیرد حاضر نشد و ساواك نوشهر او را احضار و پس از دو روز بازجویی آزاد كرد. وی پس از آزادی به فعالیت های مبارزاتی خود همچنان ادامه داد. او همچنین به دلیل شركت نكردن در مجالس دعای شاه خائن، بارها مورد آزار و اذیت و تعقیب ساواك قرار گرفت به طوری كه مجبور شد شبانه منطقه را ترك كند.

در 22 بهمن سال 1357 انقلاب اسلامی سرانجام به پیروزی رسید و اساس ظلم 2500 ساله شاهنشاهی از این مرز و بوم برای همیشه برچیده شد. در این مقطع زمانی، او نقش موثری در هدایت فعالیت های مردمی و در رسیدگی به امور مردم منطقه ایفا كرد. در فرصت های ایجاد شده، احكام الهی و اصول انقلاب اسلامی را كه بر پایه قرآن و عترت بنا نهاده شده است بدون هیچ محدودیتی بر شیفتگان عرضه می كرد. او همواره به مردم توصیه می كرد در صحنه باشند و امام امت را هرگز تنها نگذارند.

شهید كریمی در سنگر مجلس

در آستانه تشكیل نخستین دوره مجلس شورای اسلامی، مردم نوشهر به سبب علاقه ای كه به شهید عمادالدین كریمی بیژنی نژاد داشتند از او درخواست كردند تا نامزد این حوزه انتخابیه شود. او درخواست مردم را اجابت كرد و با رای مردم به عنوان وكیل آنها به مجلس رفت. او در دوران كوتاه نمایندگی مجلس، خدمات قابل توجهی را در حوزه انتخابیه نوشهر ارائه كرد.

او در بخشی از نطق پیش از دستور هفتاد و سومین جلسه علنی مجلس گفت: ملت قهرمان ایران همانند كوهی عظیم در مقابل سیل حملات و تبلیغات دشمنان داخلی و خارجی انقلاب، پشت سر امام ایستادگی و مقاومت می كند.

وی همچنین در مجلس شورای اسلامی به عضویت كمیسیون امور اوقاف و امور خدمات كمیته های امداد و خیرات درآمد.

ترجمه «كفایه الاصول» به فارسی از‌ آثار شهید حجت الاسلام والمسلمین عمادالدین كریمی بیژنی نژاد است. كریمی بیژنی نژاد با تاسیس حزب جمهوری اسلامی، در این سنگر نیز وارد شد و در شب انفجار ساختمان مركزی حزب جمهوری اسلامی شربت شهادت نوشید.