وی با اشاره به معنای اینکه برخی از افراد در حال حیات، مرده‌اند و برخی  بعد از مردن نیز زنده‌اند گفت: ابتدا این مسئله نشان‌دهنده این است  که حیات و موت معنایی متفاوت از حیات ظاهری نباتی و گیاهی دارد. کسی که عمرش را که بالاترین سرمایه زندگی‌اش است، خرج مال‌‌اندوزی کند، عمرش را تباه کرده است و خودش را هلاک و نابود کرده است؛ چراکه از این سرمایه عظیم نتوانسته بهره ببرد.

حجت الاسلام محدثی در بیان معنای «خزان العلم» گفت: کسانی که مال جمع می‌کنند و مصرف نمی‌کنند و نهایت تلاش خود را برای جمع‌آوری مال خرج می‌کنند و از مال اندوزی سیر هم نمی‌شوند. این افراد به جهت اینکه تنها به فکر جمع‌آوری مال هستند و برنامه‌ای برای مصرف کردن آ‌ن در راه خدا ندارند، وجود و عدم وجود این افراد در جامعه تفاوتی ندارد، نه خیری به دیگران می‌رسانند و نه خود از مالشان بهره می‌برند و فقط سختی‌های ثروت‌اندوزی را تحمل می‌کنند.

وی با بیان اینکه ثروت‌اندوزی عاقبت ندارد گفت:‌چراکه هر چه هست باید گذاشت و رفت.  این افراد حیات معنوی نیز ندارند به جهت اینکه سرمایه خود را در راه خدا استفاده نکردند.

حجت الاسلام محدثی با اشاره به اینکه اهل علم زندگی‌اشان محدود به زندگی دنیا نیست و ابدی است گفت: فایده عالم برای جامعه فقط مربوط به حضور فیزیکی او نیست و جسمشان نیز در دنیا نباشد، آثارشان و علومشان باقی است.

وی با بیان اینکه علم باید به اهل آن برسد گفت: کسی که اهل تقوا نیست شایستگی دریافت علم  را ندارد چرا که آن را برای رسیدن مقاصد دنیوی خود به کار می‌گیرد و به همین جهت نیز حضرت امیرالمومنین از نبود شخصی که معارف را به او منتقل کند شکوه می‌کند چرا که اگر چه اسشخاص عاقل و تیز فهم در جامعه وجود دارد  اما آنها از علم دین به عنوان ابزاری برای رسیدن به دنیای خودشان استفاده می‌کنند.

حجت‌الاسلام محدثی با بیان اینکه نباید حکمت به نا اهل برسد گفت: علوم و اسرار همچون دختران زیبارو هستند که مشتاق رسیدن به آن زیاد است اما هر شخصی لایق رسیدن به آن نیست.