داریوش فرضیایی نوشت:"همیشه دوست داشتم برای یکبار هم که شده خودم افتخار بردن مادرم به حرم امام رضا رو داشته باشم تو این سالها بیشتر سفرهای من کاری و به دور از خانواده بخصوص مادر عزیزم بود برای همین خودم رو مدیون ایشون میدونم لذا خدا رو شکر این اتفاق افتاد با هم ّپابوس امام رضا امدیم هرچند این سفر کوتاه است اما لذت ان تا اخر عمر برایم باقی خواهد ماند. پی نوشت:مطمئن باشید دعاگوی شما نیز خواهم بود."