عبرتهای عاشورا/۴
طلحه و زبیر هم که بزرگان آن روز اسلام و جزو بقایای اصحاب پیغمبر بودند خدمت امیر المؤمنین آمدند و حرفهای گله آمیزی زدند، از جمله گفتند: إِنَّکَ جَعَلْتَ حَقَّنَا فِی الْقَسْمِ کَحَقِّ غَیْرِنَا ، تو ما را با دیگران در تقسیم بیتالمال یکسان کردی.
عقیق: زبیر بن عوام از نخستین مهاجران به حبشه بود و هیچ یک از غزوات پیامبر(ص) را از دست نداد. او از نخستین کسانی بود که اسلام آورد و پس از رحلت رسول اکرم(ص) در دفاع از علی بن ابیطالب(ع) در ماجرای سقیفه دست به شمشیر برد و در شورای 6 نفره هم رأی به خلافت حضرت داد.
در ادامه، خلاصه ماجرای زبیر را توسط مقام معظم رهبری به همراه موشن گرافیک ببینید:
«زبیر کسی بود که در زمان پیامبر(ص) که جزو شخصیتها، برجستگان و پسر عمه و نزدیک به پیامبر(ص) بود، حتی بعد از دوران پیامبر(ص) هم جزو کسانی بود که به سقیفه برای دفاع از امیرالمؤمنین(ع) اعتراض کرد. جناب زبیر سوابقی درخشان دارد که نظیر آن را کمتر کسی از اصحاب امیرالمؤمنین(ع) داشت.
طلحه و زبیر هم - که بزرگان آن روز اسلام و جزو بقایای اصحاب پیغمبر بودند - خدمت امیر المؤمنین آمدند و حرفهای گله آمیزی زدند، از جمله گفتند: إِنَّکَ جَعَلْتَ حَقَّنَا فِی الْقَسْمِ کَحَقِّ غَیْرِنَا ، تو ما رابا دیگران در تقسیم بیت المال یکسان کردی، وَ سَوَّیْتَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ مَنْ لَا یُمَاثِلُنَا ، ما را با کسانی که شبیه ما نیستند، در دادن اموال بیت المال یکی قرار دادی. این چه وضعی است.چرا امتیاز قایل نیستی.
مابین آن روز و روزی که زبیر روی امیرالمؤمنین شمشیر کشید، فاصله بیست و پنج سال است... اما امیرالمؤمنین با اینها چه کرد؟ جنگید. امیرالمؤمنین از مدینه لشکر کشید، رفت طرف کوفه و بصره، برای جنگ با طلحه و زبیر. یعنی آن سوابق محو شد، تمام شد. حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است، خدا عاقبت همه ما را به خیر کند.
منبع:تسنیم
در ادامه، خلاصه ماجرای زبیر را توسط مقام معظم رهبری به همراه موشن گرافیک ببینید:
«زبیر کسی بود که در زمان پیامبر(ص) که جزو شخصیتها، برجستگان و پسر عمه و نزدیک به پیامبر(ص) بود، حتی بعد از دوران پیامبر(ص) هم جزو کسانی بود که به سقیفه برای دفاع از امیرالمؤمنین(ع) اعتراض کرد. جناب زبیر سوابقی درخشان دارد که نظیر آن را کمتر کسی از اصحاب امیرالمؤمنین(ع) داشت.
طلحه و زبیر هم - که بزرگان آن روز اسلام و جزو بقایای اصحاب پیغمبر بودند - خدمت امیر المؤمنین آمدند و حرفهای گله آمیزی زدند، از جمله گفتند: إِنَّکَ جَعَلْتَ حَقَّنَا فِی الْقَسْمِ کَحَقِّ غَیْرِنَا ، تو ما رابا دیگران در تقسیم بیت المال یکسان کردی، وَ سَوَّیْتَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ مَنْ لَا یُمَاثِلُنَا ، ما را با کسانی که شبیه ما نیستند، در دادن اموال بیت المال یکی قرار دادی. این چه وضعی است.چرا امتیاز قایل نیستی.
مابین آن روز و روزی که زبیر روی امیرالمؤمنین شمشیر کشید، فاصله بیست و پنج سال است... اما امیرالمؤمنین با اینها چه کرد؟ جنگید. امیرالمؤمنین از مدینه لشکر کشید، رفت طرف کوفه و بصره، برای جنگ با طلحه و زبیر. یعنی آن سوابق محو شد، تمام شد. حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است، خدا عاقبت همه ما را به خیر کند.
منبع:تسنیم
