امام هادی(ع) فرمود: جدال، دوستان قدیمی را از یكدیگر جدا نموده و اعتماد را از بین می برد و حاصل آن غلبه بر دیگری است و آن هم سبب جدایی می شود.
عقیق: بررسی متون تاریخی و روایی نشانگر آن است كه ائمه اطهار(ع) همواره مورد آزار
و شكنجه خلفای جور قرار داشتند؛ به گونه ای كه هر چه به دوره حضرت مهدی(ع) نزدیك تر می شویم، فشار و اختناق بر امامان(ع) افزایش می یابد تا جایی
كه امام جواد و فرزند آن حضرت، امام هادی(ع) و همچنین امام حسن عسكری(ع)
بیشتر عمر شریف خود را تحت مراقبت شدید خلفا گذرانده اند و یا اینكه در
مكانی خاص زندانی بوده اند.
این مساله سبب شده تا احادیث این ائمه بسیار محدود و كمتر از روایاتی
باشد كه از سایر امامان معصوم(ع)نقل شده و برخی معتقدند تعداد روایات نقل
شده از امام هادی(ع) كمتر از صدحدیث و برخی نیز تعداد روایات آن حضرت را تا
چهار صد حدیث برشمرده اند.
امام هادي (ع) دهمین امام و دوازدهمین معصوم، فرزند امام جواد(ع) است كه خدا او را براي رهبري و هدایت بندگان و اصلاح امور برگزید.
امام هادي (ع) كه به «ابوالحسن ثالث» نیز معروف است در نیمه ذیحجه سال
212 در اطراف مدینه دیده به جهان گشود و دوران زندگی آن حضرت با چند تن از
خلفاي بني عباس به نام هاي 'معتصم'، «واثق»،«متوكّ»،«منتصر»،«مستعین» و
«معتز» معاصر بود.
دوران امامت آن حضرت از سال 220 تا 254 بود و زندگي امام علی النقی(ع)
سرشار از پایداري در راه حق و عدم تزلزل در حوادث پرتلاطم روزگارش بوده
است.
متوكل عباسي بر آزار و شكستن حرمت امام علی النقی(ع) اصرار فراوان داشت
و در آن دوران ظلم و بي احترامي را در حق آن حضرت به اوج خود رسانده بود؛
امامي كه به اعتراف همه راویان از دانش بي نظیر الهي برخوردار و داناترین
مردم به معارف بلند الهي و قرآني و نیز در زمینه اخلاق و سلوك الهي، در عصر
خود بوده است .
از سویي دیگر بسیاري از خلفاي جور نمي توانستند علاقه و احترام امت
اسلامي به اهل بیت(ع) را تحمل كنند؛ از این رو كینه ایشان را به دل داشتند
و علیه آن حضرت تبلیغ و اقدام مي كردند.
سرانجام امام هادی(ع) در زمان خلافت معتز مسموم شدند و در سوم جماد
الثانی سال 254 هجری بنا به برخی روایات در سن 42 سالگی به شهادت رسیدند و
شهر سامرا به سبب وجود آن حضرت، زیارتگاه شیعیان و دوستداران اهل بیت عصمت و
طهارت شد.
چراغ هدایت
به مناسبت سالروز شهادت دهمین پیشوای شیعیان تعدادی از احادیث امام
هادی(ع) را مرور می كنیم تا این كلام های نورانی را چراغ راه خود در زندگی
قرار دهیم.
1_جدال و نزاع، دوستان قدیمی را از یكدیگر جدا نموده و اعتماد و
اطمینان را از بین می برد و تنها چیزی كه در آن است؛ غلبه بر دیگری است و
آن هم سبب جدایی است.
2_ سرزنش كردن، كلید بگو مگو و جدال است و ملامت كردن بهتر از كینه (به دل گرفتن) است .
3_ حكمت و دانش در دل های فاسد اثر ندارد.
4_ خشم و خشونت، كلید گرانباری است و لكن خشم از كینه توزی بهتر است.
5_خشم بر مردم نشانه ناتوانی است و بر زیر دستان علامت فرو مایگی و پستی است.
6_شكرگزاری از نعمت، از خود نعمت بهتر است چون نعمت متاع دنیای فانی است ولی شكر، نعمت جاودانه آخرت است.
7_ كسی كه از خدا بترسد؛ از او می ترسند و كسی كه از خدا اطاعت كند؛ از او اطاعت خواهند كرد.
8_ هر كس از خدا اطاعت كند؛ از خشم مردم نمی ترسد و آن كسی كه خدا را به خشم آورد؛ پروردگار، وی را دچار خشم مخلوق خود می نماید.
9_ بدانید كه نفس آدمی آنچه را كه مطابق میل اوست؛ به آسانی می پذیرد ولی چیزهایی كه مورد میل و قبول او نباشد را بسیار سخت می پذیرد.
10_ نعمت ها را به خوبی در اختیار دیگران قرار دهید و با شكرگزاری از آنها، نعمت ها را افزایش دهید.
11_هر كه از خود راضي باشد، ناراضیان او فراوان خواهند بود.
12_ مردم در دنیا با مال خود ارزیابي مي شوند، و در آخرت با عمل خود.
13_ شكر گزار، سعادت شكرش از سعادت نعمتي كه موجب شكر شده بیشتر است.
زیرا نعمت ها بهره فناپذیر دنیا هستند و شكر، هم نعمت است و هم پاداش
ماندگار.
14_ ظالم خردمند ممكن است با عقل خود ظلم خود را پوشیده دارد ولي حق بجانب نابخرد، ممكن است با ناداني خود نور حقش را خاموش كند.
15_ هر كه خود را سبك شمارد از شرش ایمن مباش .
16_ دنیا بازاري است، جمعي در آن سود برند و گروهي زیان بینند.
17_مصیبت براي صبر كننده، یكي است و براي بی تابي كننده دو تا.
18_امام هادي (ع) به مردي كه از فرزند خود بدگویي مي كرد؛ فرمود: نافرماني فرزند، فرزند مردگي كسي است كه فرزندش نمرده است .
19_هذیان گویي، شوخي نابخردان و كار نیك نادانان است.
20_ شب زنده داري، خواب را لذیذتر مي كند و گرسنگي، به گوارایي طعام مي افزاید.
21_ به یاد بیاور زماني را كه در كنار خانواده خود (بر بستر احتضار)
افتاده اي كه نه طبیبي مي تواند درمانت كند و نه دوستي مي تواند به تو سودی
بخشد.
22_ نیك تر از كار نیك، انجام دهنده كار نیك است و زیباتر از زیبایي،
گوینده (سخن) زیبا است و بهتر از دانش، دارنده دانش است و بدتر از بدي،
انجام دهنده كار بد است.
23_ حرام، رشد و فزوني ندارد و اگر هم داشته باشد؛ بركت ندارد و آنچه از
حرام انفاق شود؛ پاداش ندارد و آنچه از حرام باقي می ماند، توشه آتش او
خواهد بود.
24_ به جای حسرت و اندوه برای عدم موفقیت های گذشته، با گرفتن تصمیم و اراده قوی جبران كن.
25_ كسی كه در معاشرت با برادران دینی خود، تواضع كند، به راستی چنین كسی نزد خدا از صدیقین و از شیعیان علی بن ابی طالب خواهد بود.
26_ شخصیت خود را محترم شمار و تملق مكن. چون تملق موجب سوءظن می گردد،
زمانی كه برادرت را مورد وثوق یافتی از تملق احتراز كن و نسبت به او حسن
نیت داشته باش.
27_ با ورع و باتقوا باشید كه این ورع و تقوا همان دینی است كه همواره ما
ملازم آن هستیم و پایبند به آن می باشیم و از پیروان خود نیز می خواهیم كه
چنین باشند از ما (با عدم رعایت تقوا) شفاعت نخواهید و ما را به زحمت
نیندازید.
28_ خدا سرزمین هایي دارد كه دوست دارد در آن مكان ها خوانده شود، تا هر كه بخواندش اجابت فرماید و حرم امام حسین (ع) از آنجمله است.
29_ كسی كه از خدا حاجتی را می خواهد؛ قبر جدم حضرت رضا(ع) را در طوس با
غسل، زیارت كند و دو ركعت نماز بالای سرش بخواند و در قنوت نماز، حاجت خویش
را طلب نماید در این صورت حوائج وی مستجاب می شود، مگر آن كه انجام گناه و
یا قطع رحم را طلب كند.
30_اگر مردم می دانستند مرگ چه نعمتی در پی دارد هر آینه آن را طلب كرده
و بیش از انسان عاقلی كه دوا را برای مداوای دردش دوست دارد، دوست می
داشتند.
منبع:ایرنا
211008
