مسجد در فصل نیایش/
مسجد، همه را به ذکر و یاد خدا فرا مىخواند، در و دیوار، منبر، محراب همه غرق آواى دلکش ذکر هستند و طبق روایات اسلامی ذکر گفتن در مسجد حضور انسان را از بیهودگی می رهاند.
عقیق: مسجد، همه را به ذکر و یاد خدا فرا مىخواند، در و دیوار، منبر، محراب همه غرق آواى دلکش ذکر هستند و طبق روایات اسلامی است. ذکر گفتن در مسجد حضور انسان را از بیهودگی می رهاند.
تلاوت قرآن در مسجد
مسجد خانه خدا، مسلمان میهمان خدا و قرآن کلام خداست باید میهمان با میزبان همکلام شود سخنش را بشنود و سخن با او بگوید تلاوت قرآنشنیدن سخن روحفزاى پروردگار است و دعا کردن سخن گفتن با آن ذات پاک است.
رابطه مسجد و قرآن در دو حدیث زیر به خوبى منعکس شده است:
الف. رسول خدا(ص) فرمود: انما نصبت المساجد للقرآن، مساجد براى قرآن قرار داده شدهاند.
ب. من احب القرآن فلیحب المساجد، کسى که قرآن را دوست مىدارد مساجد را نیز دوست بدارد.
دعا کردن در مسجد
در حدیث آمده که اکثروا فیها من الدعا، در مساجد دعا بسیار کنید.
ذکر خدا در مسجد
مسجد، همه را به ذکر و یاد خدا فرا مىخواند، مسجد رستاخیز ذکر است. در و دیوار، منبر، محراب. همه غرق آواى دلکش ذکر هستند، مردمان را مىبینى که در درگاه خداوندى سجده بر خاک مىنهند و زبان به تسبیح و تقدیس آنذات پاک مىگشایند. در اندرون دلت فریادى بیداد مىکند تا تو نیز دل را به زورق ذکر بسپارى و به ساحل اطمینان و رضا است یابى. طبق روایت ذکر گفتن در مسجد حضور انسان را از بیهودگى مىرهاند.
زینت کردن برای حضور در مسجد
زینت کردن خویش برای مسجد عملى مستحب است. قرآن مجید به این امر توصیه کرده است: "خذوا زینتکم عند کل مسجد". زینت خود را در هر مسجد برگیرید. طبق احادیث و کتابهاى تفسیرى مقصود از زینت در آیه شریفه، پوشیدن لباس پاکیزه و فاخر، شانه زدن موى در دست کردن انگشتر فاخر و عطر زدن است.
زینت کردن مسجد
در رساله توضیح المسائل امام(ره) آمده است: بنا بر احتیاط واجب مسجد را به طلا نباید زینت کنند و همچنین نباید صورت چیزهایى که مثل انسان و حیوان روح دارد در مسجد نقش کنند و نقاشى چیزهایى که روح ندارد مثل گل و بوته مکروه است.
بر اساس دیدگاه حضرت امام(ره) اصولا تزیین مساجد به نحوى که حالت اشرافى به مسجد بدهد، عملى مرغوب نیست، امام خمینی(ره) مىفرمایند: پیامبر اسلام(ص) نیاز به مساجد اشرافى و منارههاى تزییناتى ندارد.
منبع:شبستان
211008
