گزارش تصویریعقیق: مراسم روضه خانگی در شب بیست و هشتم ماه مبارک رمضان با تلاوت قرآن توسط جعفر فردی ، سخنرانی آیت الله سید عبدالله فاطمی نیا و مداحی حاج علی انسانی برگزار شد.
در ادامه گزیده ای از سخنان آیت الله فاطمی نیا را بخوانید:
دین ما سوپرمارکت نیست که هر چیزی دلت خواست بروی برداری. مثلا بروم از این قفسه نماز غفیله برمی دارم ولی دروغ هم بگویم ! من از این قفسه عمره را برمی دارم، اما دست کسی را نمی گیرم.
امام حسین(ع) شهید شده است که لباب (خالص) اسلام را بگوید. قبل از قیام امام حسین(ع) مردم نماز صبح را دو رکعت می خواندند، بعدش هم همین گونه بود پس امام برای این قیام نکرد . امام علی(ع) نیمه های شب کمیل را می برد بیابان و می گوید در دلم علم زیادی است اگر حاملینی پیدا کنم می گویم ، آیا اینها شکیات نماز بوده است؟ ما نمی خواهیم شکیات را دست کم بگیریم، نه، اما باید لباب اسلام را درک کنیم.
طرف شب عابد است و روز مثل زهر مار می ماند و کسی نمی تواند با او صحبت کنم، قدیم ها می گفتند، صدا نکنید حاجی روزه است، روزه ماه مهربانی است و می گویند در این ماه مهربان باشید، اگر کسی روزه می گیرد و بی اخلاق می شود، اصلا شاید این درست نباشد. در حدیث داریم که زینب علم حلم است. حلم اگر نباشد علم هم به درد نمی خورد.
ول انقلاب یک نفر آمده بود در مشهد خدمت آیت الله بهاءالدینی و مذاق کمونیستی داشت، شروع کرد به اینکه شما آخوندا نمی گذارید مردم زندگی کنند و... بعد آقا گوش داد و گفت: ناهار پیش ما باش. بعد گفتند: دوستان شما وقتی می آیند پیش ما دودوزه بازی می کنند اما چون تو راستش را گفتی دوست دارم.
امام علی (ع) در خطبه متقین می فرماید: «صبح که می آید دانشمندان بردبار ، نیکوکاران با تقوا هستند . نیکوکاری می کند و شرایطش را هم دارد و نمی آید که منتی بگذارد. »
بعد می فرماید:« اینها لاغر شده اند، خوف خدا اینها را تراشیده است، ببیننده به آنها نگاه می کند و فکر می کنند که این ها مریض هستند، در صورتی که این ها اصلا مریضی ندارند.»
انسان باید اصل دین را بشناسد، به حرف مردم هم کاری نداشته باشد. در ایام جوانی یک نفر از ارباب همین لباس به من زنگ زد و گفت: اینقدر از میرزا جواد آقا ملکی صحبت نکن، گفتم چشم از این به بعد از شما می گویم.
روزی پدرم گفت: پسرم یک وقت اگر بدانم رضایت خدا در این است طناب بخرم که بروم باربری کنم در بازار والله می روم، صاحبان کرامت اینگونه بوده اند.
عده اي گمان ميكنند صاحبان كرامت فقط با نمازهاي طولاني و روزه هاي زياد به اين مقامات ميرسند!
بله! صاحبان كرامت و اولياء خدا همه ي اين عبادات را نيز انجام ميدهند، اما مطلب مهم اين است كه ريشه ي كرامت آنها تسليم بودن در برابر خداست
كسي كه تسليم خداست ، خوابش هم عبادت است
آيت الله العظمي بهجت در اوايل جواني كه در نجف بودند، به امر پدرشان تمام مستحبات را ترك كرده بودند و فقط اشتغال به واجبات داشتند
روزي يكي از دوستانشان ميگويد اينجا (نجف) كه پدرت نيست و اگر مستحبات انجام دهي متوجه نميشود؛ پس چرا انجام نميدهي؟!
جواب داده بودند انجام دادن مستحبات خلاف رضايت پدرم است! (چه متوجه بشوند چه نشوند)
ولي همين آيت الله بهجت در سن شانزده سالگي صاحب كرامت بود و ريشه ي آن هم حالت تسليم ايشان بود. آیت الله بهاءالدینی را نماز شب بیدار می کردند. به انسان در حالت تسلیم همه چیز می دهند، کرامت خاصه و عامه هردو را می دهند.
بعد امام(ع) در ادامه خطبه می فرمایند: مردم می گویند اینها قاطی کرده اند، اینها درست است که در عقولشان دخالت کرده است اما این نقصان نیست بلکه عقل کامل دخالت کرده است. و این امر عظیم است، خشیت خداوند است. از اعمال کمشان راضی نیستند ، برخی ها هستند دو رکعت نماز می خوانند زود طلب کار می شوند.
حالا اگر صاحبان کرامت اعمال زیادی هم انجام دادند هم اینها را زیاد نمی شمارند. اینها دائما در حال متهم کردن خود هستند، متهم به کم کاری، متهم در نرسیدن به درجات عالیه. از کارهایی هم که کرده اند می ترسند، بی خیال نیستند، به دنبال کارهای اشتباهشان هستند.
عزیزان این را هم بدانید تزکیه دو معنی دارد، یک معنای حقیقی دارد یک معنای مجازی دارد. در قرآن می فرماید: به تحقیق رستگار شود کسی که نفس را تزکیه کرد. یک وقت تزکیه به معنای ادعا است، که در سوره قمر می فرماید: خود را تزکیه نفس نکنید یعنی ادعای تزکیه نکنید. این خدا داناتر است به شما. یک معنی هم این است که انسان خود را پاک کند و ادعایی هم نکند.
این را هم بگویم اگر شما اخلاق نداشته باشید، هیچ وقت به هیچ جا نمی رسید و به شما هیچ چیز نمی دهند.
