عقیق: نظر وهابیان درباره سوگند به غیر خدا که مشخص است ، آن را شرک می دانند .
اما اهل سنت ؛ آنها به 4 مذهب فقهی تقسیم می شوند :
حنفی ها معتقدند که سوگندهایی همچون قسم به پدرت و زندگانیت و مانند این ها مکروه است .
شافعی ها معتقدند که اگر سوگند به غیر خدا به عنوان شریک تراشی ، جهت تعظیم و امانت نباشد ،مکروه است .
مالکی ها می گویند : در سوگند خوردن به مقدساتی همچون پیامبر (ص) و کعبه ، دو قول است مکروه و حرام و مشهور حرمت آن می باشد .
حنبلی ها می گویند : قسم به غیر خدای متعال و صفات او حرام است ، هرچند که آن قسم بر پیغمبر (ص) یا ولی از اولیاء او باشد .
الفقه علی المذاهب الاربعه ، کتاب الیمین ، ج1 ، ص75 ، طبع مصر
و اما تعدادی از دلایل شیعه بر عدم حرمت و کراهت این کار :
مبحث اول : روش قرآن
مهم ترین دلیل این است که در بسیاری از آیات قرآن ، خود خداوند به مخلوقات و آفریده های خود سوگند خورده است . ما شیعیان نیز به قرآن اقتدا می کنیم .
چند نمونه :
خداند متعال فقط در سوره ی شمس به 9 مخلوق خود مانند خورشید ، نور آن ، ماه ، روز ، شب ، آسمان ، نفس انسان و ... قسم می خورد .
در سوره ی نازعات به سه پدیده از مخلوقاتش قسم خورده است و در سوره های عصر ، بلد ، طارق ، بروج ، تین ، قلم ، مرسلات و ... نیز قسم هایی به مخلوقاتش (به غیر خودش) یاد کرده است .
حال با این قسم های صریح و متوالی که خداوند در قرآن ذکر فرموده است ، آیا می توان گفت که سوگند به غیر خدا شرک و حرام است ؟ و هرکه بگوید به حضرت محمد (ص) یا به حضرت علی (ع) قسم ، مشرک بوده و از جرگه مسلمانان بیرون است ؟
قرآن کریم ، کتاب هدایت انسان ها و اسوه و الگوی زندگی آنها است ؛ اگر سوگند به غیر خداوند جایز نبود ، حتما خداوند زودتر از وهابیان و اهل سنت می فرمود که : این قسم هایی که ما خورده ایم ، مخصوص ما است ولی شما حق ندارید به غیر از من قسم بخورید .
آیا می توان گفت خداوند عملا برای خود شریک قائل شده ، اما بندگانش را از چنین شریکی بازداشته است ؟
آیا طرفداران ابن تیمیه می خواهند نسبت شرک به خداوند بدهند ؟ (نعوذ بالله)
قطعا مخالفان سوگند به غیر خدا به شرک نزدیک شده اند ، نه شیعیان ...
مبحث دوم : سوگند خوردن پیامبر (ص)
۱. مسلم در صحیح خودش چنین نقل می کند :
جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَيُّ الصَّدَقَةِ أَعْظَمُ أَجْرًا فَقَالَ أَمَا وَأَبِيكَ لَتُنَبَّأَنَّهُ أَنْ تَصَدَّقَ وَأَنْتَ صَحِيحٌ شَحِيحٌ تَخْشَى الْفَقْرَ وَتَأْمُلُ الْبَقَاءَ
مردی به حضور پیامبر (ص) آمد و گفت : ای پیامبر خدا ؛ کدام صدقه پاداش بیشتری دارد ؟ پیامبر (ص) فرمود : به پدرت قسم از آن آگاه می شوی و آن این که در حالت سلامت و حرص خود و با بیم فقر و امید به بقاء ، صدقه دهی .
صحيح مسلم ، كتاب الزكاة ، باب بيان أن أفضل الصدقة صدقة الصحيح الشحيح ، ج1 ، ص713 ، حدیث 1714 ، دار إحياء الكتب العربية
سند اینترنتی :
۲. احمد بن حنبل در مسند خودش آورده است که پیامبر (ص) فرمودند :
فلعمری لان تکلم بمعروف و تنهی عن منکر خیر من ان تسکت
به جانم سوگند ، اگر امر به معروف و نهی از منکر کنی بهتر از آن است که ساکت باشی .
مسند احمد ، ج5 ، ص224و225 ، حدیث بشیر بن خصاصیه سدوسی
مبحث سوم : سوگند خوردن امیرالمومنین علی (ع)
امام علی (ع) نیز در موارد بسیاری به جان خود سوگند یاد می کنند .
ر.ک : نهج البلاغه (محمد عبده) :
خطبه های :161 ، 168 ، 182 و 187
نامه های : 9 ، 6 و 54
امام علی (ع) نیز - که برترین صحابه پیامبر (ص) بوده اند - چنین کرده اند .
نتیجه کلی : هم خداوند متعال در قرآن به غیر خود قسم خورده است و هم پیامبر اکرم (ص) و هم امیرالمومنین (ع) و در برابر این همه دلیل واضح و روشن ، هیچ کس نمی تواند سوگند به غیر خدا را شرک ، حرام و حتی مکروه بداند .
والسلام علی من اتبع الهدی
منبع: رافضی
211008
