نکته‌های آیه:  « خَتَمَ اللَّهُ عَلَى‏ قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى‏ أَبْصَرِهِمْ غِشَوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ‏ ‏» (بقره/7)  

‏قلب منیب، آن است كه بعد از توجّه به انحراف و خلاف، توبه و انابه كرده و به سوى خدا باز گردد. ویژگى بارز آن تغییر حالات در رفتار و گفتار انسان است.

خداوند در آیات قرآنى، نه ویژگى براى قلب كفّار بیان كرده است:

الف: انكار حقایق. «قُلوبُهم مُنكِرة» (نحل،22)

ب: تعصّب. «فى قلوبهم الحَمیّة» (فتح،26)

ج: انحراف و گمراهى. «صَرفَ اللّه قُلوبهم» (توبه،127)

د: قساوت و سنگدلى. «فَویلٌ لِلقاسیَة قلوبهم» (زمر، 22)

ه : موت. «لاتَسمعُ المَوتى» (روم، 52)

و: آلودگى و زنگار. «بَل رانَ على قلوبهم» (مطففین، 14)

ز: مرض. «فى قلوبهم مَرض» (بقره، 10)

ح: ضیق. «یجعلْ صَدره ضَیّقاً» (انعام، 125)

ط: طبع. «طَبع اللّه علیها بكفرهم» (نساء، 155)

قلب انسان، متغیّر و تأثیرپذیر است. لذا مؤمنان این چنین دعا مى‏ كنند: «ربّنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا» (آل ‏عمران، 8) خدایا! دلهاى ما را بعد از آنكه هدایت نمودى، منحرف مساز.

امام صادق علیه السلام فرمودند: این جمله (آیه) را زیاد بگویید و خود را از انحراف ایمن و درامان ندانید.(تفسیر نورالثقلین)

پیام‌های آیه:  « خَتَمَ اللَّهُ عَلَى‏ قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى‏ أَبْصَرِهِمْ غِشَوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ‏ ‏» (بقره/7)