به این آیه نگاه کنید تا در قلب شما جا باز کند. اصلا در قلب خودتان آن را بنویسید. بعضی آیه‌ها را که دوست دارید، در قلب خود بنویسید و مرتب بخوانید تا قلب شما شفاف شود. قلب، آینه خدا نما و پیغمبر نماست. با قرآن و ذکر خدا آینه قلب شما جلا داده می‌شود و عکس خوبان بیش‌تر پیدا می‌شود. این خاصیت آینه است؛ «ان الله تبارک و تعالی جعل الذکر جلال للقلوب»؛(2)خدا ذکر را برای جلای قلب آفرید.
ذکر یعنی نماز و یاد خدا. نماز و روزه ذکر خداست. با نماز قلب جلا پیدا می‌کند، روشن و تمیز می‌شود و گرد و غبار از آن زدوده می‌شود. خدا بنده ذاکر را دوست دارد و عبد هم خدا را دوست دارد. وقتی بنده دوست خدا شد چیزی را که دیگران نمی‌شنوند، او می‌شنود. چیزی را که دیگران نمی‌فهمند، او می‌فهمد، یعنی این طور که شما قرآن و حدیث را می‌شنوید، دیگران نمی‌َشنوند. شما با دل و جان گوش می‌دهید و می‌فهمید. همان لحظه که از میان دو لب درآمد گرفتید و خوردید، ولی دیگران رفته تا ببیند درست است یا نه. نخورده است. لذتش را نچشیده و نفهمیده است.
اگر کسی روایت جعلی را به اسم قال الصادق ببوسد و عمل کند، امام(ع) فرمود: برماست که به او جزا بدهیم. چون به عشق ما گرفته و کیفش را کرده و عمل کرده است. ایمان و صدق و محبت این قدر دامنه‌دار است؛ گرچه دشمن جعل کرده است.

پی نوشت:

کتاب طوبی محبت – ص 75
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی