أَبَا عَبْدِاللَّه (ع) یقُولُ: «إِیاكُمْ وَ غِشْیانَ الْمُلُوكِ وَ أَبْنَاءَ الدُّنْیا فَإِنَّ ذَلِكَ یصَغِّرُ نِعْمَةَ اللَّهِ فِی أَعْینِكُمْ وَ یعْقِبُكُمْ كُفْراً وَ إِیاكُمْ وَ مُجَالَسَةَ الْمُلُوكِ وَ أَبْنَاءِ الدُّنْیا فَفِی ذَلِكَ ذَهَابُ دِینِكُمْ وَ یعْقِبُكُمْ نِفَاقاً وَ ذَلِكَ دَاءٌ دَوِی لَا شِفَاءَ لَهُ وَ یورِثُ قَسَاوَةَ الْقَلْبِ وَ یسْلُبُكُمُ الْخُشُوعَ وَ عَلَیكَ بِالْأَشْكَالِ مِنَ النَّاسِ وَ الْأَوْسَاطِ مِنَ النَّاسِ فَعِنْدَهُمْ تَجِدُونَ مَعَادِنَ الْجَوْهَرِ وَ إِیاكُمْ أَنْ تَمُدُّوا أَطْرَافَكُمْ إِلَى مَا فِی أَیدِی أَبْنَاءِ الدُّنْیا فَمَنْ مَدَّ طَرْفَهُ إِلَى ذَلِكَ طَالَ حُزْنُهُ وَ لَمْ یشْفَ غَیظُهُ وَ اسْتَصْغَرَ نِعْمَةَ اللَّهِ عِنْدَهُ فَیقِلُّ شُكْرُهُ لِلَّهِ وَ انْظُرْ إِلَى مَنْ هُوَ دُونَكَ فَتَكُونَ لِأَنْعُمِ اللَّهِ شَاكِراً وَ لِمَزِیدِهِ مُسْتَوْجِباً وَ لِجُودِهِ سَاكِبا»[3]

امام صادق (ع) می‌فرمایند: «بپرهیزید از در آمیختن با شاهان و دنیاداران كه آن نعمت خدا را در چشمتان خرد نماید و به دنبال كفرتان كشد، و بپرهیزید از همنشینى با شاهان و دنیاداران كه دینتان را ببرد و به دنبال نفاقتان كشد و آن دردیست خزنده و بی‎درمان، و سخت دلى آورد و خشوع را ببرد، و بر شما باد به توده مردم كه گوهر آدمى را نزد آنها یابید، و بپرهیزید از چشم داشت بدان‎چه دنیاداران دارند كه هر كه بر آن چشم دوزد، اندوهش دراز شود و خشمش فرو نكشد و نعمت خدا در برش اندك نماید و شكرش براى خدا كم شود، به زیردستت نگر تا قدر نعمت خدا را بشناسى و فزونیش را بایست شوى و جودش بر تو ببارد.»

وی خاطرنشان کرد: سبک زندگی دینی، این سیره اهل بیت (علیهم السلام) است؛ اینکه در زندگی دنیا باید به پائین دست نگاه کنیم و به بالا دست نگاه نکنیم و شکر گذار نعمت‏های الهی باشیم. کلمات اهل‎بیت (ع) معدن نور است خصوصاً برای ما که می‏خواهیم مردم را ارشاد و هدایت کنیم.