حجت‌الاسلام مصطفي صادقي عنوان كرد:
عضو هيئت علمي پژوهشگاه فرهنگ اسلامي معتقد است اگر يهوديان مدينه كارشكني نمي‌كردند و قصد جان مبارك پيامبر(ص) را نداشتند، رسول‌الله(ص) هيچگاه با آنها وارد جنگ نمي‌شد.
عقیق:پس از «غزوه احد» و شكست سپاه اسلام در برابر مشركان قريش، يهوديان مقيم مدينه از اين فرصت استفاده كردند تا عليه پيامبر اسلام(ص) و مسلمانان مدينه توطئه و دسيسه كنند. يهوديان بني نضير با ترفندهايى پيامبر(ص) به داخل قلعه خود كشاندند تا به ايشان آسيبي برساند اما پيامبر(ص) از طريق وحي آگاه مي‌شود و از قلعه خارج مي‌شود. مسلمانان جهت تاديب آنان، به قلعه يهوديان بني‌نضيرهجوم آوردند و پس از 6 روز محاصره آنها را وادار به تسليم كردند. 23 ربيع الاول نخستين روز محاصره قلعه «بني‌نضير» از سوي مسلمانان است به همين بهانه با حجت‌الاسلام مصطفي صادقي عضو هيئت علمي پژوهشگاه فرهنگ اسلامي به گفت‌وگو نشستيم كه ماحصل آن را مي‌خوانيد.
حجت‌الاسلام والمسلمين مصطفي صادقي، عضوهيئت علمي پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامي منشا مقابله و برخورد پيامبر(ص) با يهوديان «بني نضير» را به دليل پيمان‌شكني يهوديان دانست و اظهار كرد: در واقع اين دومين روياروي محمدرسوال‌الله با يهوديان مدينه بود. پيامبر(ص) در بدو ورود به مدينه با يهوديان آنجا يك قرارداد و پيمان مسالمت‌آميز منعقد كردند.
اين استاد دانشگاه افزود: زماني‌كه پيامبر(ص) به مدينه آمدند يهوديان از پيامبر درباره سرنوشت خود پرسش كردند. پيامبر(ص) نيز دين خود را به آنها عرضه كردند اما يهوديان نپذيرفتند و ايمان نياوردند. به همين دليل قراردادي بين آنها منعقد شد و يهوديان و مسلمانان مسالمت آميز در كنار يكديگر زندگي كردند و هر يك به برنامه‌هاي ديني خود عمل مي‌كردند.
وي در ادامه گفت: اما بعد از مدتي قبيله «بني قينقاع» پيمان‌شكني كردند و به تبع اين كارشكني «بني‌نضير» نيز روبه روي مسلمنانان ايستادند. آنچه در تاريخ مشهور اين است كه پيامبر(ص) براي اعطاي وامي به يهوديان پيش آنها مي‌رود، اما يهوديان قصد جان پيامبر را كردند. اين سوءقصد ناكام ماند و پيامبر از ناحيه جبرئيل آگاه شد و از آن محل بيرون آمدند و اعلام جنگ كردند.
اين استاد دانشگاه افزود: به نظر من اگر يهوديان مدينه به رفتار مسالمت آميز خود ادامه مي‌دادند و پيمان شكني نمي‌كردند پيامبر(ص) با آنها وارد جنگ نمي‌شد و اصراري نداشت كه يهوديان دين اسلام را بپذيرند و بخواهند آنها را از مدينه بيرون كنند، اما طبق آن پيماني كه در بدو ورود به مدينه منعقد كردند اگر يهوديان پيمان شكني مي‌كردند بايد از مدينه بيرون مي‌رفتند.
عضو هيئت علمي پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامي افزود: سه قبيله بنى قَيْنُقاع، بنى النضير و بنى قريظه از اقوام اسرائيلي بودند. البته در مدينه كساني از قبيله اوس و خزرج به دين موسي(ع) گرويدند اما اينها يهودي اصيل بودند كه به مدينه مهاجرت كردند. طبق گزارش‌هاي تاريخي، يهوديان مي‌دانستند از سوي خداوند مبعوث شده است، اما از آنجايي كه پيامبر از نژاد آنها نبود با ايشان همراهي نكردند و مسلمان نشدند.
وي با اشاره به عدم برخورد نظامي بين يهوديان و مسلمانان افزود: مسلمانان با فرماندهي پيامبر(ص) يهوديان را در قلعه‌هايشان محاصره كردند در واقع بين آنها جنگي رخ نداد و كسي كشته نشد. زماني كه محاصره طولاني شد يهوديان پذيرفتند كه از قلعه‌هاي خود بيرون بيايند و آنجا را ترك كردند و بين آنها قراردادي شفاهي رد و بدل شد. پيامبر(ص) به يهوديان گفتند كه اموال خود را با خود ببرند و حتي فرمودند درهاي خانه‌هاي كه قيمتي است را مي‌توانند با خود ببرند، اما بايد تا سه روز مدينه را تخليه كنند و از آنجا بروند.
وي افزود: به نظر من تعبير جنگ را نمي‌توان براي اين محاصره به كار ببريم. يهوديان پيمان شكني كردند است و با مشركان قريش هم پيمان شدند. براي پيامبر(ص) و مسلمين بحران ايجاد كردند. البته مسلمانان چند درخت نخل از يهوديان كندند به جهت كه آنها را به زانو در بياورند، چرا كه امرار معاش آنها بر پايه كشاورزي استوار بود و به درخت اهميت ويژه‌اي مي‌دادند. به همين دليل از اين ابزار فشار و استراتژي استفاده كردند كه يهوديان تسليم شوند و مدينه را ترك كنند.
وي در خصوص استراتژي مسلمانان در اين محاصره گفت: استراتژي يهوديان تبعيت از اصل قلعه‌داري بود. اين محاصره شش روز طول كشيد. برخي بر اين باورند كه اين محاصره بيست و يك روز طول كشيد. مسلمانان نخلستان بني نضير را سوزاندند و يهوديان چاره را در تسليم ديدند و پيامبر به آنان امان داد و يهوديان مدينه را ترك كردند.
وي در آخر گفت: بعد از تسليم شدن، قراداد مكتوبي بين مسلمانان و يهوديان منعقد نشد، فقط پيامبر سه روز به آنها مهلت دادند تا مدينه را ترك كنند. پيامبر به صورت شفاهي كسي را واسطه مي‌كنند تا به يهوديان بگويد چه چيزهاي را مي‌توانند با خود ببرند و چه چيزهاي را نبايد بيرند و در كل به چه شكل از شهر بيرون بروند.
منبع:ایکنا
211008
حجت‌الاسلام والمسلمين مصطفي صادقي، عضوهيئت علمي پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامي منشا مقابله و برخورد پيامبر(ص) با يهوديان «بني نضير» را به دليل پيمان‌شكني يهوديان دانست و اظهار كرد: در واقع اين دومين روياروي محمدرسوال‌الله با يهوديان مدينه بود. پيامبر(ص) در بدو ورود به مدينه با يهوديان آنجا يك قرارداد و پيمان مسالمت‌آميز منعقد كردند.
اين استاد دانشگاه افزود: زماني‌كه پيامبر(ص) به مدينه آمدند يهوديان از پيامبر درباره سرنوشت خود پرسش كردند. پيامبر(ص) نيز دين خود را به آنها عرضه كردند اما يهوديان نپذيرفتند و ايمان نياوردند. به همين دليل قراردادي بين آنها منعقد شد و يهوديان و مسلمانان مسالمت آميز در كنار يكديگر زندگي كردند و هر يك به برنامه‌هاي ديني خود عمل مي‌كردند.
وي در ادامه گفت: اما بعد از مدتي قبيله «بني قينقاع» پيمان‌شكني كردند و به تبع اين كارشكني «بني‌نضير» نيز روبه روي مسلمنانان ايستادند. آنچه در تاريخ مشهور اين است كه پيامبر(ص) براي اعطاي وامي به يهوديان پيش آنها مي‌رود، اما يهوديان قصد جان پيامبر را كردند. اين سوءقصد ناكام ماند و پيامبر از ناحيه جبرئيل آگاه شد و از آن محل بيرون آمدند و اعلام جنگ كردند.
اين استاد دانشگاه افزود: به نظر من اگر يهوديان مدينه به رفتار مسالمت آميز خود ادامه مي‌دادند و پيمان شكني نمي‌كردند پيامبر(ص) با آنها وارد جنگ نمي‌شد و اصراري نداشت كه يهوديان دين اسلام را بپذيرند و بخواهند آنها را از مدينه بيرون كنند، اما طبق آن پيماني كه در بدو ورود به مدينه منعقد كردند اگر يهوديان پيمان شكني مي‌كردند بايد از مدينه بيرون مي‌رفتند.
عضو هيئت علمي پژوهشگاه علوم فرهنگ اسلامي افزود: سه قبيله بنى قَيْنُقاع، بنى النضير و بنى قريظه از اقوام اسرائيلي بودند. البته در مدينه كساني از قبيله اوس و خزرج به دين موسي(ع) گرويدند اما اينها يهودي اصيل بودند كه به مدينه مهاجرت كردند. طبق گزارش‌هاي تاريخي، يهوديان مي‌دانستند از سوي خداوند مبعوث شده است، اما از آنجايي كه پيامبر از نژاد آنها نبود با ايشان همراهي نكردند و مسلمان نشدند.
وي با اشاره به عدم برخورد نظامي بين يهوديان و مسلمانان افزود: مسلمانان با فرماندهي پيامبر(ص) يهوديان را در قلعه‌هايشان محاصره كردند در واقع بين آنها جنگي رخ نداد و كسي كشته نشد. زماني كه محاصره طولاني شد يهوديان پذيرفتند كه از قلعه‌هاي خود بيرون بيايند و آنجا را ترك كردند و بين آنها قراردادي شفاهي رد و بدل شد. پيامبر(ص) به يهوديان گفتند كه اموال خود را با خود ببرند و حتي فرمودند درهاي خانه‌هاي كه قيمتي است را مي‌توانند با خود ببرند، اما بايد تا سه روز مدينه را تخليه كنند و از آنجا بروند.
وي افزود: به نظر من تعبير جنگ را نمي‌توان براي اين محاصره به كار ببريم. يهوديان پيمان شكني كردند است و با مشركان قريش هم پيمان شدند. براي پيامبر(ص) و مسلمين بحران ايجاد كردند. البته مسلمانان چند درخت نخل از يهوديان كندند به جهت كه آنها را به زانو در بياورند، چرا كه امرار معاش آنها بر پايه كشاورزي استوار بود و به درخت اهميت ويژه‌اي مي‌دادند. به همين دليل از اين ابزار فشار و استراتژي استفاده كردند كه يهوديان تسليم شوند و مدينه را ترك كنند.
وي در خصوص استراتژي مسلمانان در اين محاصره گفت: استراتژي يهوديان تبعيت از اصل قلعه‌داري بود. اين محاصره شش روز طول كشيد. برخي بر اين باورند كه اين محاصره بيست و يك روز طول كشيد. مسلمانان نخلستان بني نضير را سوزاندند و يهوديان چاره را در تسليم ديدند و پيامبر به آنان امان داد و يهوديان مدينه را ترك كردند.
وي در آخر گفت: بعد از تسليم شدن، قراداد مكتوبي بين مسلمانان و يهوديان منعقد نشد، فقط پيامبر سه روز به آنها مهلت دادند تا مدينه را ترك كنند. پيامبر به صورت شفاهي كسي را واسطه مي‌كنند تا به يهوديان بگويد چه چيزهاي را مي‌توانند با خود ببرند و چه چيزهاي را نبايد بيرند و در كل به چه شكل از شهر بيرون بروند.
منبع:ایکنا
211008
