عقیق: فاطمه(س) اسوه ای است برای همه بشریت و در این حقیقت شک و تردیدی وجود ندارد. گواه این مطلب رفتار و گفتار و کردار و آثار فاطمه (س) است.با وفات پیامبر اکرم (ص)، فاطمه (س) غرق در سوگ و ماتم شد.

خواب فاطمه (س) پس از رحلت پیامبر

 طبری سند به امام صادق(ع) می رساند که چون رسول خدا(ص) رحلت نمود و کتاب خدا و عترت را در امت نهاد، به فاطمه (س) فرمود: تو اول کسی باشی از اهل بیتم که به من ملحق خواهی شد.

 فاطمه(س) فرمود: بعد از پدر بزرگوارم شبی در عالم رؤیا دیدم گویا پدر به سویم متوجه شد عنان اختیارم رفت فریاد زدم یا ابتاه یا رسول الله بعد از تو اخبار آسمان و وحی خداوند رحمان از خانه ما برید. در این حال صفهای ملائکه در جلو روی من نمودار شد دو ملک مرا به آسمان بلند کردند، در این وقت سر برداشتم دیدم قصرهای بلند و بساتین ارجمند و نهرهای جاری چندان که وصف آن نتوان کرد. در این حال حوریان بهشتی مرا استقبال کردند و به قدوم من یکدیگر را بشارت می دادند و تبسم می نمودند و مرا گفتند مرحبا به کسیکه بهشت برای او خلق شده و ما را خدا برای پدرش خلق کرده. از آنجا ملائکه مرا همی صعود دادند تا اینکه مرا داخل قصری کردند که در آن قصر غرفه ها بود که هیچ چشمی ندیده. وصف آن از فرشهای سندس و استبرق و حریر و دیباج محال است... و چندان از الوان طعامها در ظرفهای طلا و نقره و مائده های گوناگون و نهرهای جاری از شیر سفیدتر و از مشک خوشبوتر نمودار بود که وصف آنها ممکن نبود.(1)

 رؤیاهای فاطمه زهرا(س)

 «قالت: یا اَبَاالْحَسَنِ، رَقَدْتُ السَّاعَةَ فَرَأَیْتُ حَبِیبِی رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وآله فِی قَصْرٍ مِنَ الدُّرِّ الْأَبْیَضِ، فَلَمَّا رَانِی قالَ: هَلُمِّی اِلَیَّ یا بُنَیَّة فَاِنِّی اِلَیْکِ مُشْتاقٌ فَقُلْتُ وَاللَّهِ اِنّی لَأشَدُّ شَوْقَاً مِنْکَ اِلَی لِقائِکَ، فَقالَ: أَنْتِ اللَّیْلَةَ عِنْدِی وَ هُوَ الصَّادِقُ لِما وَعَدَ وَالْمُوْفی لِما عاهَدَ»؛

 ای اباالحسن! در همین ساعت به خواب رفتم، پس محبوبم رسول خدا را در قصری از مروارید سفید دیدم، چون مرا دید، فرمود: دخترم! به نزد من بشتاب که سخت مشتاق توام، بی صبرانه پاسخ دادم: سوگند به خدا پدرجان، اشتیاق من برای زیارت شما شدیدتر است، در این هنگام پدرم فرمود: تو امشب در پیش ما خواهی بود، علی جان! رسول خدا آنچه وعده دهد راست است و به آنچه عهد و پیمان بندد وفا می کند.(2)

 پی نوشت ها:

 1_(فضائل الزهرا علیها السلام، ص 224.)

 2_(نهج الحیاة، ص 230، ح 137.)

 211008