عقیق: پیرغلام حضرت اباعبدالله الحسین(ع) مرحوم شاه حسین بهاری، در سال 1301 در تهران متولد و در هشتم خردادماه1362 برابر با شانزدهم شعبان المعظم بر اثر سکته قلبی به دیدار اربابش نایل آمد.

تحصیلات ایشان سیکل و آشنا به زبان های عربی و فرانسوی بود و به حسابداری در میدان میوه و پس از آن به کاروان داری زیارتی اشتغال داشت.

شاگرد حاج مرزوق حائری بود و در هیئت پیرعطا، صنف کفاش، محبان الزهراء و بنی فاطمه بطور ثابت برنامه اجرا می نمود. 

در ادامه قطعه شعری را که ایشان برای حک شدن بر روی سنگ قبر خویش سروده است را آورده ایم. 

من شاه حسین و شه حسین(ع) است مرا

شاهی که شفیع نشأتین است مرا

چون مرغ بهاریم، بهاری که ز عشق

از بهر حسین(ع) شور و شین است مرا

لازم بذکر است، شاه حسین بهاری در آرامگاه ابن بابویه شهرری برای همیشه آرمیده است.

211001