عقیق: در زمانی که حضرت زینب(س) به دنیا آمدند؛ پیامبر اکرم(ص) در سفر بودند. پس از تولد حضرت صدّیقه طاهره(س) به امیرالمومنین(ع) پیغام فرستاد که چون پدرم در سفر است برای دخترت نام بگذار. آن حضرت فرمود: من بر پدرت سبقت نمی‌گیرم، صبر فرمای که به این زودی مراجعت خواهد نمود و هر نامی که صلاح داند می‌نهد. چون سه روز بگذشت رسول خدا(ص) مراجعت فرمود و به جهت آن که هرگاه از سفر مراجعت می‌کردند اول به خانه حضرت زهرا(س) می‌رفتند؛ به سرای عصمت کبری در آمد.

حضرت علی(ع) خدمت آن حضرت عرض کرد یا رسول‌ الله! حق تعالی جلّ و علا دختری به دخترت عطا فرموده است برایش نامی تعیین کنید.

فرمود: اگر چه فرزندان فاطمه(س) اولاد من‌ هستند لکن امر ایشان با پروردگار عالم است و من منتظر وحی می‌باشم. در این حال جبرئیل نازل شد عرض کرد: یا رسول‌الله! خداوند سلام می‌رساند و می‌فرماید: نام این مولود را زینب بگذار، چرا که این نام را در لوح محفوظ نوشته‌ایم.

پیامبر اکرم(ص) قنداقه آن مولود گرامی را طلبید و به سینه چسبانید و بوسید و نامش را زینب(س) نهاد و فرمود: وصیّت می‌کنم حاضرین و غایبین امّت را که این دختر را به حرمت پاس بدارند. همانا وی به خدیجه کبری(س) شبیه است.

منبع: عمارنامه

211001