براي استغفار، دامن انابه افكنده ام و رو به استغاثه آورده ام. با انبوهي از گله گله پريشاني و با دريا دريا پشيماني و با صحرا صحرا آه و دريغ!
عقیق:براي استغفار، دامن انابه افكنده ام و رو به استغاثه آورده ام. با انبوهي از گله گله پريشاني و با دريا دريا پشيماني و با صحرا صحرا آه و دريغ!
براي استغفار، شالوده نگاهم را بر اميد استوار ساخته ام و شولاي حسرتم را با زمردهاي اعتماد به الطاف بي دريغ حضرت دوست آذين كرده ام.
براي استغفار، آسمان آسمان راز و نياز و اقيانوس اقيانوس واژه توبه در محضر حضرت باريتعالي عرضه داشته ام.
براي استغفار كمر همت بسته ام و اراده پيشه كرده ام. معرفت وام و بار گرفته ام و التماس را قاب نموده ام و بر چشم و دل آويخته ام.
براي استغفار، اميد را باور كرده ام و مي دانم كه حضرت دوست، مرا از درگه بي منتها و سراسر لطفش، به ضربت نوميدي نمي راند.
شهر پيامبر اكرم (ص)، شهر ايزدي است و شهر خداي رحمان، خداوند عشق و زيبايي و رحمت!
شهر پيامبر گرامي اسلام، پيغمبر آسمان ها، منادي عاشقي است. قبله گاه عطوفت و صفاست.
شهر پيامبر منير، شهر كوكبان خلوص است و دريا دريا بي كرانگي سخاوت و اقيانوسي از تپش هاي سخا.
در شهر پيامبر صلح، گلدسته هاي مساجد بندگي بلند است و سر به آسمان استجابت مي سايد.
در اين شهر نور تا نور، منابر صلا و نويد، بر قاب چشمان خورشيدي دريادلان محبت، شراب سرود مي نوشاند و دل را به اعتكاف هماره تحسين مي كند.
در اين آرام و در اين سايه سار سنگين بهار، سجاده هاي ترانگي و خوانش سطور تسكين، جريان دارد.
اينجا در اين بهشت زميني، در سرير شوقستان دل، پنجره هاي منور طلوع مي كند تا به معناي هستي، نگاهت از هيچ سويي بازنماند.
رسم خوبان ماست كه نگاهت را از هيچ چيز و امر زيبايي دريغ نمي دارند. هر آينه، هر آنچه زيباست چشمانت را هودج طراوت مي دهد و نگاهت را به زيبايي و پاكيزگي مانوس مي دارد و تو اي زائر زيبايي ها، جز زيبايي واقعي را درنمي يابي و فهم نمي سازي و چنين؛ شيطان را فرو مي گذاري و از سكرات چنين موجود پليد و منحوس، دور مي شوي!
در شهر پيامبر امين! تو در زمره پناه يافتگاني و از موهبت كليدداري كعبه بندگي مفتخر مي شوي و تعالي مي يابي!
در شهر نوراني و دلكش محمد نبي، تو مهمترين رويدادي؛ انساني كه به توبه و پاك شدن، زينت مي يابد و بال مي گيرد و پرواز رهاشدگي را به تجربه مي آيد!
منبع:حج
211008
براي استغفار، شالوده نگاهم را بر اميد استوار ساخته ام و شولاي حسرتم را با زمردهاي اعتماد به الطاف بي دريغ حضرت دوست آذين كرده ام.
براي استغفار، آسمان آسمان راز و نياز و اقيانوس اقيانوس واژه توبه در محضر حضرت باريتعالي عرضه داشته ام.
براي استغفار كمر همت بسته ام و اراده پيشه كرده ام. معرفت وام و بار گرفته ام و التماس را قاب نموده ام و بر چشم و دل آويخته ام.
براي استغفار، اميد را باور كرده ام و مي دانم كه حضرت دوست، مرا از درگه بي منتها و سراسر لطفش، به ضربت نوميدي نمي راند.
شهر پيامبر اكرم (ص)، شهر ايزدي است و شهر خداي رحمان، خداوند عشق و زيبايي و رحمت!
شهر پيامبر گرامي اسلام، پيغمبر آسمان ها، منادي عاشقي است. قبله گاه عطوفت و صفاست.
شهر پيامبر منير، شهر كوكبان خلوص است و دريا دريا بي كرانگي سخاوت و اقيانوسي از تپش هاي سخا.
در شهر پيامبر صلح، گلدسته هاي مساجد بندگي بلند است و سر به آسمان استجابت مي سايد.
در اين شهر نور تا نور، منابر صلا و نويد، بر قاب چشمان خورشيدي دريادلان محبت، شراب سرود مي نوشاند و دل را به اعتكاف هماره تحسين مي كند.
در اين آرام و در اين سايه سار سنگين بهار، سجاده هاي ترانگي و خوانش سطور تسكين، جريان دارد.
اينجا در اين بهشت زميني، در سرير شوقستان دل، پنجره هاي منور طلوع مي كند تا به معناي هستي، نگاهت از هيچ سويي بازنماند.
رسم خوبان ماست كه نگاهت را از هيچ چيز و امر زيبايي دريغ نمي دارند. هر آينه، هر آنچه زيباست چشمانت را هودج طراوت مي دهد و نگاهت را به زيبايي و پاكيزگي مانوس مي دارد و تو اي زائر زيبايي ها، جز زيبايي واقعي را درنمي يابي و فهم نمي سازي و چنين؛ شيطان را فرو مي گذاري و از سكرات چنين موجود پليد و منحوس، دور مي شوي!
در شهر پيامبر امين! تو در زمره پناه يافتگاني و از موهبت كليدداري كعبه بندگي مفتخر مي شوي و تعالي مي يابي!
در شهر نوراني و دلكش محمد نبي، تو مهمترين رويدادي؛ انساني كه به توبه و پاك شدن، زينت مي يابد و بال مي گيرد و پرواز رهاشدگي را به تجربه مي آيد!
منبع:حج
211008
