دهه کرامت گرچه فرصت مناسبی برای ارتباط بیشتر با اهل بیت(ع) و تقویت روحیه معنوی انسان است، اما در صورتی‌که راه و سیره آنها را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم و آن‌گونه که می‌پسندند زندگی کنیم، کرامات و آثار دوستی و محبت با ائمه معصومین(ع) در تمام لحظات سال شامل حال ما خواهد شد.
عقیق:دهه کرامت گرچه فرصت مناسبی برای ارتباط بیشتر با اهل بیت(ع) و تقویت روحیه معنوی انسان است، اما در صورتی‌که راه و سیره آنها را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم و آن‌گونه که می‌پسندند زندگی کنیم، کرامات و آثار دوستی و محبت با ائمه معصومین(ع) در تمام لحظات سال شامل حال ما خواهد شد.
دهه کرامت که از اول ذی‌العقده، سالروز ولادت حضرت معصومه(س) آغاز می‌شود و تا 11 ذی‌العقده، سالروز ولادت امام رضا(ع) ادامه دارد، علاوه بر اینکه یادآور لطیف‌ترین علائق و مهر کم‌نظیر یک خواهر به مقام معنوی برادر است، فرصت مناسبی برای آشنایی و ارتباط بیشتر با این دو بزرگوار و شناخت بسیاری از خوبی‌ها و زیبایی‌ها است.
بسیاری از مردم از فرصت استثنایی دهه پرخیر و برکت کرامت برای زیارت حرم مطهر امام مهربانی‌ها علی‌ابن‌موسی‌الرضا(ع) و حرم مطهر حضرت معصومه(س) که بر اساس روایات دینی، به حرم اهل بیت(ع) مشهور است، استفاده می‌کنند و با دعا و نیایش، این بزرگواران را برای ارتباط بیشتر با خدای متعال واسطه قرار می‌دهند.
گرچه این دهه امسال هم همچون سال‌های گذشته به پایان رسید اما چه خوب است که با حفظ و استمرار ارتباط معنوی خود با اهل بیت(ع)، شناخت بیشتر آنها و الگوگرفتن از سیره و سبک زندگی اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، به سمت دوستی و ارتباط بیشتر با خالق هستی و سلوک الی الله حرکت کنیم.
کانون اصلی همه محبت‌ها بر اساس نظام تربیتی دینی، حب و مهرورزی به حضرت حق است، به طوری‌که امام صادق(ع) فرمودند: «القَلْبُ حَرَمُ اللهِ فَلا تُسْکِنْ فِی حَرَمِ الله غیَرَ الله؛ قلب حرم خداست و در حرم خدا غیر او را جاى نده.»، از این‌رو سایر عشق و محبت‌ها باید در محور این کانون و برای رسیدن به این محبت واقعی باشد.
پیامبر اکرم(ص) هم در حدیثی می‌فرمایند: «احبونی لحب الله عزوجل و احبّوا اهل بیتی لحبی ؛ مرا دوست بدارید چون محبوب خداهستم و اهل بیت مرا از آن جهت که ادامه دهنده راه من و محبوب من هستند، دوست بدارید»
محبت به اهل بیت(ع) در دنیا و آخرت اثرات مهمی دارد به‌طوری که بر اساس آیه 23 سوری شوری: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى؛ بگو از شما هیچ پاداشى درخواست نمىکنم، جز آنکه نزدیکان مرا دوست بدارید»، محبت اهل بیت(ع) تنها پاداش رسالت پیامبر(ص) معرفى شده است.
عشق به اهل بیت(ع) زمینه ساز عشق به خداوند است و دوست داشتن اهل بیت پیامبر(ص) دوست داشتن و مهر ورزیدن به ارزش‌های والای الهی است، در نتیجه بدون دوستی اولیاء الهی، رسیدن به قله رفیع کمالات معنوی و انسانی ممکن نیست.
یکی از مهمترین آثار محبت اهل بیت(ع)، تقرب به خدای متعال است که پیامبر اعظم(ص) در این رابطه فرموده‌اند: «برای هر چیزی سروری است و محبت من و محبت علی (ع) سرآمد آن چیزهایی است که جویندگان تقرب، به وسیله آنها مقرب می شوند و آن عبارت است از اطاعت از پروردگارشان.»
محبت اهل بیت(ع) علاوه بر اینکه سوزاننده گناهان است، کفاره گناهان نیز محسوب می‌شود به‌طوری‌که امام رضا(ع) فرمودند:«محبت ما اهل بیت، کفاره گناهان است و حسنات را چند برابر می کند.»
محشور شدن با اهل بیت(ع) در روز قیامت، رسیدن به مقام شهید، دادرسی در سخت‌ترین لحظات و قبولی کارهای نیک از دیگر آثار مهم دوستی و محبت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است. البته این دوستی و محبت به غیر از قبولی کارهای نیک موجب رسیدن به زیباترین نیکی‌ها هم می‌شود که در همین خصوص امام علی(ع) فرموده‌اند: «احسن الحسنات حبنا و اسوء السیئات بغضنا ؛ زیباترین نیکی ها دوستی و زشت ترین بدی ها مخالفت و دشمنی با ما است.»
البته باید توجه داشت این محبت تنها به معنای دوست‌داشتن تنها نیست، بلکه باید این محبت از روی شناخت و معرفت باشد و در همه اعمال و تک تک لحظه‌های زندگی خود، اهل بیت(ع) را راهرو و پیشوای خود قرار داده و با درس گرفتن از سیره و رفتار آنها، سبک زندگی خود را به سیره ائمه معصومین(ع) نزدیک کنیم و بتوانیم از این طریق ارتباط بیشتر و بهتری با خالق بی‌همتا برقرار سازیم.
دوست داشتن اهل بیت عصمت و طهارت(ع) موقعی می‌تواند در زندگی ما اثر واقعی داشته باشد که نه فقط ظاهری بلکه کاملا عملی باشد، چراکه دوست داشتن اهل بیت، تقوای الهی و دلی پاک می خواهد، همان‌طوری‌که امام علی(ع) فرمودند: «من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع؛ هر که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش خود قرار دهد.»
ورع، تقوا، دوری از گناه، عشق به دوستان اهل بیت(ع)، برائت و دوری از دشمنان اهل بیت(ع) و آمادگی برای پذیرش برخی محرومیت‌ها در این راه از جمله نشانه‌های محبت و دوستی اهل بیت(ع) است که باید آنها را به عنوان سرلوحه زندگی خود قرار دهیم.
با تدبر در قرآن و روایات اسلامی به این نکته پی می‌بریم که دوستی و محبت اهل بیت(ع) آثار و فواید بسیار مثبت و ارزنده‌ای در زندگی ما دارد و مختص به مکان یا زمان خاصی نیست و در همه احوال شامل حال محبآن آنها می‌شود، پس چه خوب است که ارتباط و ارادت خاص و روحیه معنوی که به یمن ولادت دو کریم اهل بیت(ع) در ما شکل گرفته است را حفظ کرده و روز به روز با تقویت بیشتر آن، در جهت رسیدن به قرب الهی تلاش کنیم.
منبع:قدس
211008
دهه کرامت که از اول ذی‌العقده، سالروز ولادت حضرت معصومه(س) آغاز می‌شود و تا 11 ذی‌العقده، سالروز ولادت امام رضا(ع) ادامه دارد، علاوه بر اینکه یادآور لطیف‌ترین علائق و مهر کم‌نظیر یک خواهر به مقام معنوی برادر است، فرصت مناسبی برای آشنایی و ارتباط بیشتر با این دو بزرگوار و شناخت بسیاری از خوبی‌ها و زیبایی‌ها است.
بسیاری از مردم از فرصت استثنایی دهه پرخیر و برکت کرامت برای زیارت حرم مطهر امام مهربانی‌ها علی‌ابن‌موسی‌الرضا(ع) و حرم مطهر حضرت معصومه(س) که بر اساس روایات دینی، به حرم اهل بیت(ع) مشهور است، استفاده می‌کنند و با دعا و نیایش، این بزرگواران را برای ارتباط بیشتر با خدای متعال واسطه قرار می‌دهند.
گرچه این دهه امسال هم همچون سال‌های گذشته به پایان رسید اما چه خوب است که با حفظ و استمرار ارتباط معنوی خود با اهل بیت(ع)، شناخت بیشتر آنها و الگوگرفتن از سیره و سبک زندگی اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، به سمت دوستی و ارتباط بیشتر با خالق هستی و سلوک الی الله حرکت کنیم.
کانون اصلی همه محبت‌ها بر اساس نظام تربیتی دینی، حب و مهرورزی به حضرت حق است، به طوری‌که امام صادق(ع) فرمودند: «القَلْبُ حَرَمُ اللهِ فَلا تُسْکِنْ فِی حَرَمِ الله غیَرَ الله؛ قلب حرم خداست و در حرم خدا غیر او را جاى نده.»، از این‌رو سایر عشق و محبت‌ها باید در محور این کانون و برای رسیدن به این محبت واقعی باشد.
پیامبر اکرم(ص) هم در حدیثی می‌فرمایند: «احبونی لحب الله عزوجل و احبّوا اهل بیتی لحبی ؛ مرا دوست بدارید چون محبوب خداهستم و اهل بیت مرا از آن جهت که ادامه دهنده راه من و محبوب من هستند، دوست بدارید»
محبت به اهل بیت(ع) در دنیا و آخرت اثرات مهمی دارد به‌طوری که بر اساس آیه 23 سوری شوری: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِى الْقُرْبى؛ بگو از شما هیچ پاداشى درخواست نمىکنم، جز آنکه نزدیکان مرا دوست بدارید»، محبت اهل بیت(ع) تنها پاداش رسالت پیامبر(ص) معرفى شده است.
عشق به اهل بیت(ع) زمینه ساز عشق به خداوند است و دوست داشتن اهل بیت پیامبر(ص) دوست داشتن و مهر ورزیدن به ارزش‌های والای الهی است، در نتیجه بدون دوستی اولیاء الهی، رسیدن به قله رفیع کمالات معنوی و انسانی ممکن نیست.
یکی از مهمترین آثار محبت اهل بیت(ع)، تقرب به خدای متعال است که پیامبر اعظم(ص) در این رابطه فرموده‌اند: «برای هر چیزی سروری است و محبت من و محبت علی (ع) سرآمد آن چیزهایی است که جویندگان تقرب، به وسیله آنها مقرب می شوند و آن عبارت است از اطاعت از پروردگارشان.»
محبت اهل بیت(ع) علاوه بر اینکه سوزاننده گناهان است، کفاره گناهان نیز محسوب می‌شود به‌طوری‌که امام رضا(ع) فرمودند:«محبت ما اهل بیت، کفاره گناهان است و حسنات را چند برابر می کند.»
محشور شدن با اهل بیت(ع) در روز قیامت، رسیدن به مقام شهید، دادرسی در سخت‌ترین لحظات و قبولی کارهای نیک از دیگر آثار مهم دوستی و محبت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) است. البته این دوستی و محبت به غیر از قبولی کارهای نیک موجب رسیدن به زیباترین نیکی‌ها هم می‌شود که در همین خصوص امام علی(ع) فرموده‌اند: «احسن الحسنات حبنا و اسوء السیئات بغضنا ؛ زیباترین نیکی ها دوستی و زشت ترین بدی ها مخالفت و دشمنی با ما است.»
البته باید توجه داشت این محبت تنها به معنای دوست‌داشتن تنها نیست، بلکه باید این محبت از روی شناخت و معرفت باشد و در همه اعمال و تک تک لحظه‌های زندگی خود، اهل بیت(ع) را راهرو و پیشوای خود قرار داده و با درس گرفتن از سیره و رفتار آنها، سبک زندگی خود را به سیره ائمه معصومین(ع) نزدیک کنیم و بتوانیم از این طریق ارتباط بیشتر و بهتری با خالق بی‌همتا برقرار سازیم.
دوست داشتن اهل بیت عصمت و طهارت(ع) موقعی می‌تواند در زندگی ما اثر واقعی داشته باشد که نه فقط ظاهری بلکه کاملا عملی باشد، چراکه دوست داشتن اهل بیت، تقوای الهی و دلی پاک می خواهد، همان‌طوری‌که امام علی(ع) فرمودند: «من احبنا فلیعمل بعملنا و لیتجلبب الورع؛ هر که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و لباس پرهیزگاری را جامه و پوشش خود قرار دهد.»
ورع، تقوا، دوری از گناه، عشق به دوستان اهل بیت(ع)، برائت و دوری از دشمنان اهل بیت(ع) و آمادگی برای پذیرش برخی محرومیت‌ها در این راه از جمله نشانه‌های محبت و دوستی اهل بیت(ع) است که باید آنها را به عنوان سرلوحه زندگی خود قرار دهیم.
با تدبر در قرآن و روایات اسلامی به این نکته پی می‌بریم که دوستی و محبت اهل بیت(ع) آثار و فواید بسیار مثبت و ارزنده‌ای در زندگی ما دارد و مختص به مکان یا زمان خاصی نیست و در همه احوال شامل حال محبآن آنها می‌شود، پس چه خوب است که ارتباط و ارادت خاص و روحیه معنوی که به یمن ولادت دو کریم اهل بیت(ع) در ما شکل گرفته است را حفظ کرده و روز به روز با تقویت بیشتر آن، در جهت رسیدن به قرب الهی تلاش کنیم.
منبع:قدس
211008
