در قرآن کریم می خوانیم: ای مردم! مَثَلی زده شده است، گوش به آن فرا دهید: کسانی را که غیر از خدا می خوانید، هرگز نمی توانند مگسی بیافرینند، هرچند برای این کار دست به دست هم دهند، نه تنها توان آفریدن مگس را ندارند بلکه هرگاه مگس چیزی از آنها برباید نمی توانند آنرا باز پس گیرند!
عقیق:خداوند متعال در این مثل، شدّت ضعف و ناتوانی بتان و بت پرستان را ترسیم نموده و می فرماید: این بت هایی که شما آنها را معبود خود قرار داده اید و آنها را حاکم بر سرنوشت خویش و حلاّل مشکلات خود می دانید، هرگز نمی تواند موجود ضعیفی همچون مگس بیافرینند، هرچند بت ها و همه معبودهای بی جان و جاندار همچون فرعون ها و نمرودها و حتی همه دانشمندان و متفکّران و مخترعان دست به دست هم بدهند، قادر بر آفرینش مگسی نیستند، نه تنها توان این کار را ندارند، بلکه اگر مگسی چیزی از آنها برباید، نمی توانند آنرا باز پس گیرند.مثل مگس بیانگر ضعف و ناتوانی مخلوقات و قدرت و توانایی خالق یکتاست. در روایت است که روزی منصور عباسی حضور امام صادق (علیه السّلام) نشسته بود و مگسی روی صورت یا بینی منصور نشست. منصور آن را از خود دور کرده دو باره آمد، باز هم آن را راند، بار سوّم آمد، باز هم ردّش کرد. تا آن جا که مگس خشم منصور را بر انگیخت. پس منصور رو کرد به امام صادق (ع) و گفت : خدا مگس را برای چه آفرید؟ امام در پاسخ فرمودند: لِیُذِلَّ بِهِ الْجَبّارینَ؛ مگس را برای این آفرید که به وسیله این موجود ضعیف غرور جبّاران و متکبّران را در هم بشکند و پوزه آنان را به خاک بمالد.
این سخن امام صادق (ع) دربردارنده این مفهوم است که انسانی که در برابر موجود ضعیفی همچون مگس، ناتوان و عاجز است، غرور و تکبّر در او معنایی ندارد.
پی نوشت ها:
1-سوره حج: آیه 73.
2-علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 47: 166.
*حسین جناتی، چهل مثل از قرآن کریم: 51.
منبع:قدس
211008
