يكي از مشهورترين آيات قرآن، «آية الكرسي» است كه از جنبه‌هاي گوناگون مورد توجه قرار گرفته است.
عقیق:يكي از مشهورترين آيات قرآن، «آية الكرسي» است كه از جنبه‌هاي گوناگون مورد توجه قرار گرفته است.[1]
در همين راستا، برخي پاداش‌ها براي خواندن اين فراز قرآني در موقعيت‌هاي مختلف در نظر گرفته شده است:
خواندن آية الكرسي پس از نماز
1. پيامبر اسلام فرمودند: كسى كه در پى نماز واجب، «آية الكرسى» مىخواند، تا نماز ديگر در پناه خداست.[2]
2. پيامبر خدا(ص): «هر شخصي كه پس از نماز واجب، آية الكرسي را بخواند، خود خداوند او را قبض روح مي‌كند و اين شخص مانند كسي است كه به همراه انبياء جهاد كرده و به شهادت رسيده باشد».[3]
3. امام علي(ع) از پيامبر(ص) نقل مي‌كند: «هركس پس از هر نماز واجب آية الكرسى بخواند، اين تنها مرگ است كه فاصله او و بهشت خواهد بود(به مجرد مردن، وارد بهشت خواهد شد)، و تنها مردم راست‌گو و عابد بر اين كار مواظبت خواهند كرد».[4]
خواندن آية الكرسي قبل از خواب
1. امام صادق(ع): «هركس هنگام خوابيدنش سه بار آية الكرسى و آيه‌اى كه در سوره آل عمران است: "شَهِدَ الله أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ ..."[5] و آيه سخره[6] و آيه سجده را بخواند، دو شيطان بر او گمارده شود كه او را از تيررس شياطين ديگر حفظ كنند، چه بخواهند و چه نخواهند. به همراه آن دو، سى تن فرشته باشند كه خداوند را حمد كنند و او را تسبيح، تهليل و تكبير گويند و براى او آمرزش خواهند تا آن بنده از خواب بيدار شود و همه ثوابش از آن او باشد».[7]
2. امام رضا(ع): «هركسي آية الكرسى را هنگام خواب تلاوت كند، إن شاء الله از فلج شدن ترسى نخواهد داشت».[8]
خواندن آية الكرسي در هنگام وضو
امام باقر(ع): «هر كسي كه بعد از وضو آية الكرسي را بخواند، خداوند ثواب چهل سال [عبادت] را به او مي‌دهد، چهل درجه او را بالا مي‌برد و چهل حور العين به او داده مي‌شود».[9]
خواندن آية الكرسي براي مردگان
امام علي(ع): «هرگاه مؤمن آية الكرسى را بخواند و ثوابش را براى مردگان قرار دهد خداوند به هر حرفى از آية الكرسى فرشته‌اى را قرار دهد كه براى او تا روز قيامت تسبيح خدا كنند».[10]
خواندن آية الكرسي در سجده
امام باقر(ع): «كسي كه آية الكرسي را در حال سجده بخواند، هرگز داخل در آتش جهنم نخواهد شد».[11]
خواندن آية الكرسي براي رهايي از ترس
امام صادق(ع): «وقتي در مكان ترسناكي قرار گرفتي؛ اين آيه را بخوان: "وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْني مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْني مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً"[12] و زماني كه چيز ترسناكي به چشمت خورد آية الكرسى را بخوان».[13]
پی نوشت ها:
[1]. ر.ك: 3325؛ آية الكرسي
[2]. لخمي طبراني، سليمان بن أحمد، المعجم الكبير، تحقيق، حمدي عبد المجيد السلفي، ج 3، ص 84، بيروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ دوم، 1404ق.
[3]. طبرسي، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، مقدمه، بلاغي، محمد جواد، ج 2، ص 626، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
[4]. طبرسي، حسن بن فضل، مكارم الاخلاق، ص 288، قم،شريف رضي، چاپ چهارم، 1412ق؛ أبوبكر بيهقي، أحمد بن حسين، شعب الإيمان، محقق، عبد العلي عبد الحميد حامد، اشراف، مختار أحمد الندوي، ج 4، ص 57، رياض، هند، مكتبة الرشد، الدار السلفية، چاپ اول، 1423ق.
[5]. آل عمران، 18: «خداوند، [با ايجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستى،] گواهى مي‌دهد كه معبودى جز او نيست و فرشتگان و صاحبان دانش، [هر كدام به گونه‌اى بر اين مطلب،] گواهى مي‌دهند در حالى كه [خداوند در تمام عالم] قيام به عدالت دارد معبودى جز او نيست، كه هم توانا و هم حكيم است».
[6]. به آيه 54 سوره اعراف آيه سُخره گفته مي‌شود. طريحى، فخر الدين، مجمع البحرين، تحقيق، حسيني، سيد احمد، ج 3، ص 327، تهران، كتابفروشى مرتضوى، چاپ سوم، 1375ش.
[7]. كليني، محمد بن يعقوب، الكافي، محقق، مصحح، غفاري، علي اكبر، آخوندي، محمد، ج 2، ص 539، تهران، دارالكتب الإسلامية، چاپ چهارم، 1407ق.
[8]. شيخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 105، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، 1406ق.
[9]. شعيري، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص 45، نجف، مطبعة حيدرية، چاپ اول، بي‌تا.
[10]. ديلمي، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلي الصواب، ج 1، ص 176، قم، الشريف الرضي، چاپ اول، 1412ق.
[11]. جامع الأخبار، ص 46.
[12]. اسراء، 80: «و بگو: پروردگارا! مرا [در هر كار،] با صداقت وارد كن، و با صداقت خارج ساز! و از سوى خود، حجتى يارى كننده برايم قرار ده!».
[13]. برقي، احمد بن محمد، المحاسن، محقق، محدّث، جلال الدين، ج 2، ص 36، قم، دارالكتب الإسلامية، چاپ دوم، 1371ق.
منبع: اسلام كوئست
211008
در همين راستا، برخي پاداش‌ها براي خواندن اين فراز قرآني در موقعيت‌هاي مختلف در نظر گرفته شده است:
خواندن آية الكرسي پس از نماز
1. پيامبر اسلام فرمودند: كسى كه در پى نماز واجب، «آية الكرسى» مىخواند، تا نماز ديگر در پناه خداست.[2]
2. پيامبر خدا(ص): «هر شخصي كه پس از نماز واجب، آية الكرسي را بخواند، خود خداوند او را قبض روح مي‌كند و اين شخص مانند كسي است كه به همراه انبياء جهاد كرده و به شهادت رسيده باشد».[3]
3. امام علي(ع) از پيامبر(ص) نقل مي‌كند: «هركس پس از هر نماز واجب آية الكرسى بخواند، اين تنها مرگ است كه فاصله او و بهشت خواهد بود(به مجرد مردن، وارد بهشت خواهد شد)، و تنها مردم راست‌گو و عابد بر اين كار مواظبت خواهند كرد».[4]
خواندن آية الكرسي قبل از خواب
1. امام صادق(ع): «هركس هنگام خوابيدنش سه بار آية الكرسى و آيه‌اى كه در سوره آل عمران است: "شَهِدَ الله أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ الْمَلائِكَةُ ..."[5] و آيه سخره[6] و آيه سجده را بخواند، دو شيطان بر او گمارده شود كه او را از تيررس شياطين ديگر حفظ كنند، چه بخواهند و چه نخواهند. به همراه آن دو، سى تن فرشته باشند كه خداوند را حمد كنند و او را تسبيح، تهليل و تكبير گويند و براى او آمرزش خواهند تا آن بنده از خواب بيدار شود و همه ثوابش از آن او باشد».[7]
2. امام رضا(ع): «هركسي آية الكرسى را هنگام خواب تلاوت كند، إن شاء الله از فلج شدن ترسى نخواهد داشت».[8]
خواندن آية الكرسي در هنگام وضو
امام باقر(ع): «هر كسي كه بعد از وضو آية الكرسي را بخواند، خداوند ثواب چهل سال [عبادت] را به او مي‌دهد، چهل درجه او را بالا مي‌برد و چهل حور العين به او داده مي‌شود».[9]
خواندن آية الكرسي براي مردگان
امام علي(ع): «هرگاه مؤمن آية الكرسى را بخواند و ثوابش را براى مردگان قرار دهد خداوند به هر حرفى از آية الكرسى فرشته‌اى را قرار دهد كه براى او تا روز قيامت تسبيح خدا كنند».[10]
خواندن آية الكرسي در سجده
امام باقر(ع): «كسي كه آية الكرسي را در حال سجده بخواند، هرگز داخل در آتش جهنم نخواهد شد».[11]
خواندن آية الكرسي براي رهايي از ترس
امام صادق(ع): «وقتي در مكان ترسناكي قرار گرفتي؛ اين آيه را بخوان: "وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْني مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْني مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً"[12] و زماني كه چيز ترسناكي به چشمت خورد آية الكرسى را بخوان».[13]
پی نوشت ها:
[1]. ر.ك: 3325؛ آية الكرسي
[2]. لخمي طبراني، سليمان بن أحمد، المعجم الكبير، تحقيق، حمدي عبد المجيد السلفي، ج 3، ص 84، بيروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ دوم، 1404ق.
[3]. طبرسي، فضل بن حسن، مجمع البيان في تفسير القرآن، مقدمه، بلاغي، محمد جواد، ج 2، ص 626، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
[4]. طبرسي، حسن بن فضل، مكارم الاخلاق، ص 288، قم،شريف رضي، چاپ چهارم، 1412ق؛ أبوبكر بيهقي، أحمد بن حسين، شعب الإيمان، محقق، عبد العلي عبد الحميد حامد، اشراف، مختار أحمد الندوي، ج 4، ص 57، رياض، هند، مكتبة الرشد، الدار السلفية، چاپ اول، 1423ق.
[5]. آل عمران، 18: «خداوند، [با ايجادِ نظامِ واحدِ جهانِ هستى،] گواهى مي‌دهد كه معبودى جز او نيست و فرشتگان و صاحبان دانش، [هر كدام به گونه‌اى بر اين مطلب،] گواهى مي‌دهند در حالى كه [خداوند در تمام عالم] قيام به عدالت دارد معبودى جز او نيست، كه هم توانا و هم حكيم است».
[6]. به آيه 54 سوره اعراف آيه سُخره گفته مي‌شود. طريحى، فخر الدين، مجمع البحرين، تحقيق، حسيني، سيد احمد، ج 3، ص 327، تهران، كتابفروشى مرتضوى، چاپ سوم، 1375ش.
[7]. كليني، محمد بن يعقوب، الكافي، محقق، مصحح، غفاري، علي اكبر، آخوندي، محمد، ج 2، ص 539، تهران، دارالكتب الإسلامية، چاپ چهارم، 1407ق.
[8]. شيخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 105، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، 1406ق.
[9]. شعيري، محمد بن محمد، جامع الاخبار، ص 45، نجف، مطبعة حيدرية، چاپ اول، بي‌تا.
[10]. ديلمي، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلي الصواب، ج 1، ص 176، قم، الشريف الرضي، چاپ اول، 1412ق.
[11]. جامع الأخبار، ص 46.
[12]. اسراء، 80: «و بگو: پروردگارا! مرا [در هر كار،] با صداقت وارد كن، و با صداقت خارج ساز! و از سوى خود، حجتى يارى كننده برايم قرار ده!».
[13]. برقي، احمد بن محمد، المحاسن، محقق، محدّث، جلال الدين، ج 2، ص 36، قم، دارالكتب الإسلامية، چاپ دوم، 1371ق.
منبع: اسلام كوئست
211008
