عقیق

سید مجتبی حسینی، تحلیلگر و اندیشمند دینی در جلسه ششم شرح  وتحلیل دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه که دعا برای مرزداران است مروری بر معارف این نیایش داشت. چکیده ای از بخش سوم و پایانی این نشست در ادامه می آید.

امام سجاد علیه السلام در این فراز از دعا عرض می کند: کفعلک یوم بدر /  مثل روز بدر. دقت کنید. ما در گذشته یک جنگ بدر داشتیم یک جنگ احد. تعداد ما در جنگ بدر کم بود. شنیده اید 313 نفر. مشرکین هم عده و عُده شان بیشتر بود با این وجود ما فاتح جنگ بدر بودیم.  مخصوصا می گویم ما، انگار که ما هم آنجا بوده ایم. بگذارید بگویم ما هم هستیم.  آخر کسی آمد پیش امیرالمؤمنین علیه السلام . حضرت دید این فرد گریه می کند. حضرت پرسید چرا گریه می کنی؟  گریه من مال برادرم است که زود از دنیا رفت. او هم دوست می داشت در این جنگ ها باشد. امام فرمود از اول دنیا تا آخرش هر کسی که علاقه و گرایش به حق داشته باشد می تواند خودش را جزو این داستان حساب کند، یعنی همین که برادر آن فرد دست داشته در این جنگ ها باشد حضور داشته است. پس این که می گویم ما جنگ کردیم روی این مبناست.

فرق جنگ بدر و احد در چه بود؟

توجه کنید در جنگ بدر تلاشی که باید می کردند انجام دادند. سختی ای که باید تحمل می کردند تحمل کردند. دید غیر مادی که باید می داشتند، داشتند.  تبعیت مطلق از ولی خدا که باید می داشتند داشتند. همه این ها بود، با این حال 313 نفر به هزار نفر جوابگو نبود اما همه محاسبات که ظاهری نیست. خداوند ملائکه ای را می فرستد. این ملائکه آمدند، کمک کردند و دخالت داشتند. این جا امام عرض می کند خدایا! مسلمین وقتی با مشرکین می جنگند از ملائکه برایشان کمک بیاور. ما در بدر پیروز شدیم و اولین جنگ جدی ما هم بود. سال بعد جنگ احد  بود. ما در جنگ احد شکست خوردیم.  چرا؟ چون آن خلوص جنگ بدر نبود. بعضی ها فکر کردند غنیمت تمام می شود و چیزی به آن ها نمی رسد در حالی که پیامبر گفته بودند تا زمانی که من نگفته ام از این جا تکان نخورید. در آن جنگ به صورت فجیعی سیدالشهدا عموی پیامبر را از دست دادیم. چرا این جا از آن امداد غیبی خبری نیست؟ حواست باشد. امداد غیبی هم قانون دارد. حالا شما فکر کنی هر جا جنگ شد چون این طرف مسلمان ها هستند حتما امدادهای غیبی خواهد بود اصلا این طور نیست. اگر آن اخلاص ها نباشد امداد نمی آید.  

پاسخ امام سجاد (ع) به مردی که درخواست جهاد داشتند

امام سجاد رفتند مکه. یکی از آن هایی که فکر می کرد از آن مسلمان های درجه یک است - می دانید که بعضی ها خصوصا بعد از قضیه عاشور  دنبال حرکت های مبارزه و جهاد بودند - آمدند به امام سجاد گفتند چراشما دایم می آیید مکه؟ یک حرکتی و  جهادی بکنید. بعد شروع کردن به آیه خواندن. آیه 111 سوره توبه: إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ /  آن مرد استناد کرد به این آیه که خدا جان های مؤمنین را می خرد وقتی در راه خدا قتال می کنند. بعد ادامه داد که: وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ/ شما چرا مبارزه نمی کنید؟  حالا این ها را به چه کسی می گوید؟ به امام سجاد، پسر پیغمبر. حضرت فرمود آیه بعدی را هم بخوان. طرف جا خورد و گفت نمی دانم. امام آیه بعد را خواند: التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدونَ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ / هر وقت  از این ها - تائبون و عابدون و خامدون و ساجدون و .... -  پیدا کردی بیار آمارش را بده ما آیه قبل را عمل می کنیم. 

نمی شود هر کاری کرد و انتظار امداد غیبی داشت

شما یک آیه گرفته ای و با همان یک آیه می روی جلو و پس و پیش و اقتضائات آیه را در نظر نمی گیری، خب راه را گم می کنی. از همین ها فرقان و طالبان و القاعده درمی آید. قرآن می فرماید: لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ / به آرزوی شما نیست. به آرزوی اهل کتاب نیست. بد رفتار کنید جزایش را می بینید. شما می خواهی هر کاری بکنی بعد انتظار هم داشته باشی امداد غیبی هم از راه برسد. این خبرها  نیست. ما در جنگ احد شکست خوردیم. نه به خاطر این که آن تعداد کمی که باعث شکست شدند  مسلمان یا اهل جهاد نبودند. نه، آخر جنگ عده کمی گفتند شاید جنگ تمام شده هر کسی سپر و نیزه ای برمی دارد ما هم برویم چیزی برداریم. همین مقدار ناخالصی کار را خراب کرد. در جنگ بدر از خود پیامبر بگیرید تا افراد دیگر با خلوص کامل هر کاری که برای پیروزی لازم بود انجام دادند، آخر سر هم امداد غیبی آمد. در زندگی شخصی شما هم همین طور است. حالا عزیز دل من! جوانی که این جا نشسته ای می خواهی بدر باشی یا احد.  می خواهی وقتی رفتی خدمت ابوالفضل العباس علیه السلام عرض کنی أُشْهِدُ اللَّهَ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَى مَا مَضَى بِهِ الْبَدْرِيُّونَ.  تو اگر تنهای تنها هم باشی اما صادقانه و عالمانه و خالصانه دنبال امام زمانت باشی و برای او کارکنی ملائکه کمک ات می کنند. این دعای امام سجاد است که فرمود کفعلک یوم بدر / خدایا همان طور که روز بدر کمک مسلمان های بدر کردی ما را هم یاری کن. اللّهُمَّ إنّا نَشْکو إلَیْک فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُک عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَغَیْبَةَ وَلِیِّنا، وَکثْرَةَ عَدُوِّنا، وَقِلَّةَ عَدَدِنا، وَشِدّةَ الْفِتَنِ بِنا، وَتَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَیْنا، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِهِ.

منبع:شبستان