امام باقر(ع) چگونگی اهل خیر بودن یا نبودن افراد را تبیین نمودند.
عقیق:متن حدیث را از کتاب بحار الأنوار منتشر می کنیم.
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّ فِيكَ خَيْراً فَانْظُرْ إِلَى قَلْبِكَ فَإِنْ كَانَ يُحِبُّ أَهْلَ طَاعَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يُبْغِضُ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَفِيكَ خَيْرٌ وَ اللَّهُ يُحِبُّكَ وَ إِذَا كَانَ يُبْغِضُ أَهْلَ طَاعَةِ اللَّهِ وَ يُحِبُّ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَلَيْسَ فِيكَ خَيْرٌ وَ اللَّهُ يُبْغِضُكَ وَ الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ.
امام باقر(ع) فرمود: هر گاه مى خواهى بدانى در شما خيرى هست به قلب خود نگاه كن؛ اگر قلب تو بندگان مطيع خدا را دوست مى دارد و معصيتكاران را از خود طرد مىكند در تو خيرى وجود دارد و خداوند شما را دوست مى دارد.
اما اگر مشاهده كردى قلب تو همواره با معصيتكاران مى باشد و به آنها تمايل دارد و با دوستان خدا و اهل طاعت بغض و كينه نموده و آن ها را دوست نمى دارد، بدان در تو خيرى نيست و خداوند دشمن تو مى باشد؛ و آدمى با كسى كه دوست دارد، محشور است.
پی نوشت:
بحار الأنوار، ج۶۶، ص: ۲۴۷
منبع:افکار
211008
عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّ فِيكَ خَيْراً فَانْظُرْ إِلَى قَلْبِكَ فَإِنْ كَانَ يُحِبُّ أَهْلَ طَاعَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يُبْغِضُ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَفِيكَ خَيْرٌ وَ اللَّهُ يُحِبُّكَ وَ إِذَا كَانَ يُبْغِضُ أَهْلَ طَاعَةِ اللَّهِ وَ يُحِبُّ أَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَلَيْسَ فِيكَ خَيْرٌ وَ اللَّهُ يُبْغِضُكَ وَ الْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ.
امام باقر(ع) فرمود: هر گاه مى خواهى بدانى در شما خيرى هست به قلب خود نگاه كن؛ اگر قلب تو بندگان مطيع خدا را دوست مى دارد و معصيتكاران را از خود طرد مىكند در تو خيرى وجود دارد و خداوند شما را دوست مى دارد.
اما اگر مشاهده كردى قلب تو همواره با معصيتكاران مى باشد و به آنها تمايل دارد و با دوستان خدا و اهل طاعت بغض و كينه نموده و آن ها را دوست نمى دارد، بدان در تو خيرى نيست و خداوند دشمن تو مى باشد؛ و آدمى با كسى كه دوست دارد، محشور است.
پی نوشت:
بحار الأنوار، ج۶۶، ص: ۲۴۷
منبع:افکار
211008
