عقیق:در راستای بهره‌گیری بیشتر و بهتر از مفاهیم قرآن کریم و ترویج
آموزه‌های بلند قرآن و عترت، کانون نبأ روزانه یادداشتی با محوریت یکی از
آیات قرآن به همراه شرح مختصری از معارف آیه و روایات منتشر می‌کنیم. موضوع
آیه امروز صفات الهی با محوریت آیة الکرسی است.
«اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ
سِنَةٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن
ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ
أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ
إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ
یَۆُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ»
ترجمه: «خداى یکتاست که جز او معبودى نیست، زنده قائم به ذات و برپا
دارنده توانا و دائم (جهان هستى) است، هیچ گاه او را خواب سبک و سنگین فرا
نمىگیرد، آنچه در آسمانها و آنچه در این زمین است (علاوه بر خود آنها) از
آن اوست (به ملاک آنکه آفرینش و حفظ و تدبیر و فانى کردن همه در تحت اراده
اوست).
کیست آنکه جز به اذن او در محضرش وساطت کند (وساطت تکوینى در میان اسباب و
مسببات در این جهان، و شفاعت ارادى در سقوط کیفر اعمال و فزونى پاداش در
جهان دیگر)؟! آنچه را در جلو روى مردم و آنچه را در پشت سر آنهاست (حوادث
آینده و گذشته جهان را) مىداند و آنها به چیزى از علم او احاطه ندارند جز
به آنچه او بخواهد. کرسى (سلطه و ربوبیت) او آسمانها و زمین را فرا گرفته و
نگهدارى آنها بر او سنگینى و خستگى ندارد، و او والا و بزرگ است».
علم و قدرت الهی مطلق و نامحدود است. حیات خداوند نیز به معنای برخورداری
ذات وی از علم و قدرت ذاتی است؛ نه رشد و نمو. هم چنین صفت «قیوم » در بر
دارنده اوصاف فعل الهی است. مراد از اوصاف فعل، آن دسته از صفات خداوند است
که از نیاز موجودات هستی به وی خبر می‌دهد؛ نظیر رازقیت، خالقیت و ... .
بحث روایی
در تفسیر عیاشى از امام صادق(ع) روایت آورده که فرمود: ابو ذر به رسول خدا
(ص) عرض کرد: یا رسول اللَّه، مهمترین و پر فضیلتترین آیهاى که بر تو
نازل شده کدام است؟ فرمود: آیت الکرسى، و آسمانهاى هفتگانه در مقابل کرسى،
در مقام مقایسه بیش از حلقهاى نیست که در سرزمینى افتاده باشد، آن گاه
فرمود: و برترى عرش بر کرسى مانند برترى بیابانى است بر همان حلقهاى که در
گوشهاى از آن افتاده است. «1»
مؤلف: صدر این روایت را سیوطى در الدر المنثور از ابن راهویه و او در کتاب
مسند خود از عوف بن مالک از ابى ذر نقل کرده، و احمد و ابن الفریس و حاکم
(وى حدیث را صحیح دانسته) و بیهقى (در کتاب شعب الایمان) همگى از ابى ذر
روایت کردهاند.
و در الدر المنثور است که احمد و طبرانى از ابى امامه روایت کردهاند که
گفت: به رسول خدا (ص) عرض کردم: یا رسول اللَّه کدام یک از آیات که بر تو
نازل شده عظیمتر است؟
منبع:ایکنا
